SoFi: het nieuwe lenen
Lieveling van de Fintech community doet het anders en beter – maar er zijn risico’s.
Als een financiële dienstverlener de ruimste leningen verstrekt tegen de laagste rente en met weinig zekerheden, dan is het opletten geblazen.
Op het eerste gezicht gaan de drie zaken in de vorige zin op voor SoFi, een startup P2P-kredietgever in San Francisco die trots meldt al meer dan $6 miljard uitgeleend te hebben. Zo leent SoFi een jonge academicus zonder probleem $975.000 om een huis van een miljoen dollar te kopen. Huiveren de banken?
SoFi begon in 2011 als ‘Social Finance’ in een specifieke context: Het matchte studenten die een lening moesten aangaan om te kunnen studeren aan Stanford met (rijke) alumni van datzelfde eerbiedwaardige instituut. Die zijn er in groten getale, van beide soorten. De oprichters van SoFi redeneerden dat juist de Stanford afgestudeerden in staat waren om de risico’s te beoordelen van dergelijke leningen – die zij konden aanbieden voor lagere rentes dan de normale door de staat gesteunde kredietvers. Al snel was het een succes, en ging SoFi ook zelf geld aantrekken om zelf leningen te geven en deze vervolgens te securitiseren.
Spoedig daarna werd de markt uitgebreid naar studieleningen voor studenten aan andere top-instituten, en naar andere soorten kredieten, maar allemaal voor High Earners Not Rich Yet, oftewel HENRY’s als niche.
De USP’s van SoFi beperken zich inmiddels niet tot lage rente en weinig zekerheidseisen. De cliënten (“leden”! ) worden uitgenodigd voor party’s. Jonge ondernemers kunnen indien nodig even ophouden met aflossen, ze kunnen vergaderen in SoFi-kantoren en daar met investeerders praten. Raakt een lid onverhoopt werkeloos, dan zou een bank misschien ‘foreclosen’- niet SoFi, dat roept de hulp in van het netwerk om de ongelukkige lener snel aan een andere baan te helpen.
En natuurlijk kun je via je smartphone een hypotheek afsluiten een de benodigde coipieën van documenten uploaden.
De meeste Fintech-startups trachten zo snel mogelijk hun unieke dienst aan zoveel mogelijk klanten te verkopen. SoFi doet het andersom: de klantenkring is beperkt (tot inmiddels afgestudeerden van 2200 universiteiten…) maar verbreedt het dienstenportfolio aan die selecte groep cliënten, tot en met wealth management, verzekeringen en betaaldiensten, inclusief bankrekening en credit cards.
De Economist waarschuwt dat SoFi drie risico’s loopt: ten eerste mag het niet zo snel blijven groeien, ten tweede de rente-ontwikkeling en ten derde: de overheid en de regelgeving.