Meer concurrentie op markt voor betaaldiensten

Tegelijk wordt de veiligheid van het elektronisch betalen verbeterd door betere aansprakelijkheidsregels voor aanbieders van betaaldiensten. De regels moeten nu officieel worden goedgekeurd door de Raad, waarna ze direct in werking treden.

 

De aanpassing van de richtlijn werd aangenomen met 578 stemmen voor, 29 tegen en 52 onthoudingen. "De Europese markt voor betaaldiensten is gefragmenteerd en duur. Het kost ons jaarlijks €130 miljard of 1% van het Europese BNP. Dit is te veel voor de Europese economie om globaal concurrerend te blijven", zei rapporteur Antonio Tajani (EVP, IT) die eraan toevoegde dat "de nieuwe regels de kosten drukken, de veiligheid verbeteren en de markttoegang voor nieuwe spelers en innovatieve mobiele beltaalmethoden of elektronische betaaldiensten verbetert".

 

De kosten die aanbieders van betaaldiensten in rekening brengen mogen niet hoger uitvallen dan de directe kosten. Extra kosten voor gebruik van betalingssystemen waar de tarieven al voor geregeld zijn, zoals creditcards, zijn ook uit den boze.

De bank waar iemand een rekening heeft, kan toegang tot die gegevens via een derde partij alleen verbieden op objectieve en goed beargumenteerde gronden die aan toezichthouders gemeld moeten worden. Dit moet voorkomen dat banken de rijen gesloten houden voor nieuwe betaaldiensten.

Nieuwe aanbieders moeten op hun beurt garanderen dat een veilige identificatie van de gebruiker plaatsvindt en dat het risico op fraude minimaal is. Ook moeten ze garanderen dat de persoonlijke gegevens van de klant veilig zijn gedurende het hele betaalproces en dat deze alleen maar worden gedeeld indien de klant daar toestemming voor heeft gegeven.

Als er sprake is van een niet-geautoriseerde betaling van een rekening als gevolg van verlies, diefstal of misbruik van een betaalinstrument, dan kan de rekeninghouder maximaal €50 verliezen.

Een aanbieder die geen maatregelen heeft genomen nadat een klant heeft gemeld dat hij/zij het betaalinstrument heeft verloren kan verantwoordelijk worden gesteld voor geleden schade en kan worden gedwongen die schade te vergoeden. Dat geldt ook als er lekken zitten in de verificatieprocedure.