Automatische uitwisseling fiscale gegevens: slechts 44% gaat goed

Financiële instellingen blijken niet goed in staat om de juiste (versie van de) gegevens over buitenlandse rekeninghouders aan de betreffende overheden te leveren.
Nog niet de helft van de aangiften die niet-US banken doen aan de Amerikaanse belastingdienst IRS is foutloos, zo blijkt uit onderzoek van de Aberdeen Group.  Aberdeen ondervroeg ruim honderd financiële instellingen en concludeert dat maar 44% in staat is gebleken foutloos de benodigde gegevens te leveren. 
 
De honderd instellingen vallen alle onder de regelgeving rond de Automatic Exchange of Information, ofwel AEOI, van de OESO, ontwikkeld om belastingontduiking via ‘zwarte’ bankrekeningen in het buitenland tegen te gaan. De AEOI-regelgeving is weer een afgeleide van de Amerikaanse FATCA of Foreign Account Tax Compliance Act wetgeving. 
FATCA verplicht buitenlandse financiële instellingen te rapporteren over de tegoeden en bezittingen die Amerikaanse belastingplichtigen bij die instelling aanhouden. De VS heeft daartoe onder meer met vele landen zogenaamde intergouvernementele afspraken gemaakt, meestal inhoudende dat de betreffende banken de betreffende gegevens eerst overdragen aan hun eigen overheid/belastingdienst; die dan de informatie weer doorsluist naar de IRS. 
Maar daarvoor gelden weer verschillende specifieke afspraken en formats. Zo ontvangt Groot Brittannië op geheel eigen wijze gegevens uit de eigen (talrijke) overzeese gebiedsdelen/belastingparadijsjes, ook wel de Crown Dependencies and Overseas Territories of CDOT genoemd. In OESO-verband is een standaard ontwikkeld, de Common Reporting Standard of CRS, volgens dewelke uiteindelijk ca. 100 lidstaten onderling fiscale automatisch gegevens uitwisselen. En daardoor, zo vreest men, ontstaat nu de nodige onduidelijkheid en onzekerheid, met niet-correcte gegevens als resultaat. 
 
De juiste gegevens verzamelen is één ding, voor de banken – al ontstaan daar waarschijnlijk al de eerste fouten, omdat lang niet alle banken beschikken over één geïntegreerde database voor alle (eigenaren van alle) bankproducten. Het gaat bij elke bank afzonderlijk dan in potentie al om een verzameling vervuilde data, met overlappingen en leemten. 
En op basis daarvan moet die bank (al dan niet via de eigen belastingdienst) dan gegevens rapporteren aan ruim honderd verschillende belastingdiensten – die weer hun eigen eisen stellen als ontvangende instantie.  Slechts 6 van de 10 banken zegt daarop voorbereid te zijn. 19% meldt daarvoor een strategische centrale automatiseringsoplossing te hebben geïmplementeerd; nog eens 30% hoopt een dergelijke faciliteit binnen het jaar beschikbaar te hebben.
Hoe dat ook zij, nog niet de helft van de FATCA-filings blijkt tot dusverre foutloos en compliant te zijn, berekende Aberdeen. Hoewel alle instellingen die FATCA-plichtig zijn ook volgens CRS moeten (kunnen) rapporteren, denkt slechts 65% dat zij CRS-compliant moeten zijn. 80% van de respondenten zegt te beseffen dat de boetes voor non-compliance fors kunnen zijn, denkt slechts 43% dat dit zal kunnen leiden tot serieuze aantasting van de winstmarges. Tegelijk zeggen zij over de afgelopen 2 jaar gemiddeld 6% van hun bruto winst te hebben moeten reserveren vanwege non-compliance, reputatieschade en verlies van klanten. 
 
In verband met de hoge administratieve kosten is ruim de helft van plan om intern een centrale AEOI-oplossing te implementeren, om de gegevens uit verschillende systemen samen te voegen, op te schonen en in staat te zijn op de juiste manier daarover te rapporteren.
 
Gerelateerde artikelen