Ombudsman: Belastingdienst handelde onbehoorlijk

23 augustus 2017

De Belastingdienst heeft niet behoorlijk gehandeld door te vermelden dat een eigenaar van een advieskantoor verdacht wordt van een strafbaar feit waarvoor hij inmiddels was vrijgesproken. Tot dat oordeel komt de Nationale ombudsman.

Een man voert met zijn advieskantoor fiscale procedures tegen de Belastingdienst. Bij het Openbaar Ministerie liep in het verleden een strafrechtelijk onderzoek naar het advieskantoor waarbij stukken in beslag zijn genomen. De Belastingdienst gebruikt deze informatie met toestemming van het OM voor hun eigen onderzoek naar het advieskantoor. De Nationale ombudsman vindt dat de Belastingdienst niet behoorlijk handelde door te vermelden dat de man verdacht wordt voor een strafbaar feit waarvoor hij inmiddels was vrijgesproken.

De klacht richt zich tegen de motivering van beslissingen op bezwaar van cliënten van verzoeker. In de beslissingen staat vermeld dat verzoeker als verdachte van strafbare feiten wordt aangemerkt. De Nationale ombudsman beoordeelt deze klacht vanuit de behoorlijkheid: is het opnemen van die informatie behoorlijk jegens verzoeker?

De Nationale ombudsman is van oordeel dat gelet op de grond voor de opgelegde navorderingsaanslagen, te weten fraus legis en de daarbij behorende verplichting van de Belastingdienst om het bestaan daarvan deugdelijk te motiveren, in redelijkheid niet kan worden gezegd dat het in de motivering opnemen van de status van verdachte van verzoeker en de feiten waarvan hij werd verdacht het belang van de heffing niet kan dienen. De Nationale ombudsman acht het van belang dat de Belastingdienst bij het opnemen van dergelijke informatie de hoogst mogelijke zorgvuldigheid betracht. De Nationale ombudsman is van oordeel dat de Belastingdienst niet behoorlijk handelde door te vermelden dat verzoeker als verdachte werd gezien voor een strafbaar feit waarvoor hij inmiddels was vrijgesproken.

Verder is de Nationale ombudsman van oordeel dat de Belastingdienst niet de hoogst mogelijke zorgvuldigheid heeft betracht door cliënten van verzoeker als verdachte in de beslissingen aan te merken, terwijl zij geen verdachte meer waren. Op grond van deze punten was er sprake van schending van het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer.