Faciliteren belastingparadijzen (en fiscalisten) neokolonialisme en onderdrukking?

Jurist Paul Beckett van Synceritas, een bedrijf op het Isle of Man (!) dat u en uw cliënten helpt ethisch compliant te zijn en ethische risico’s te beheersen, publiceert op Linkedin een gloedvol betoog, waarin hij stelt dat “belastingparadijzen en speciale fiscale faciliteiten voor grote ondernemingen en rijke individuen in wezen mensenrechten schendingen faciliteren en steunen".

 

Door het toestaan van – vanuit hun perspectief – legitieme fiscale constructies en speciale tax rulings handelen zij (paradijzen, maar ook bijvoorbeeld ons land) in strijd met wat we in de brede zin mensenrechten kunnen noemen, en zeker bieden zij niet-gouvernementele actoren ruim de gelegenheid om die mensenrechten te schenden, alleen al door te weinig belastingen af te dragen. 

 

Daarmee, zegt Beckett, wordt ook het recht op privacy en vertrouwelijkheid, in plaats van een schild juist een wápen, in de strijd voor een rechtvaardiger wereld. Agressieve tax planning, het geheim houden van eigenaarschap en de duistere doelstellingen van steeds complexere, maar tegelijkertijd steeds ‘legere’ en minder ‘accountable’ juridische entiteiten, het zijn eigenlijk alleen maar methodieken voor organisaties om als echte neo-kolonialen straffeloos landen en hun burgers te beroven.

In elk geval zijn dergelijke praktijken geheel in strijd met wat we dezer dagen zo verwelkomen als ‘maatschappelijk ondernemen’. 

 

Het is interessant dat juist een jurist vanuit het Isle of Man deze bijdrage levert aan de nog beperkte literatuur over belastingen, democratie en mensenrechten – een onderwerp dat ook het Tax Justice Network net ontdekt. 

Of je het met Beckett eens bent of niet, het artikel  geeft stof tot nadenken.