Wat gaat Ierland doen, als de EU Apple dwingt achterstallige belastingen te betalen?
De Ieren verwachten elk moment een dwingende opdracht van de EU te ontvangen om achterstallige belastingen terug te vorderen van technologiereus Apple. Minister van Financiën Michael Noonan wordt door zijn ambtenaren gewaarschuwd, dat hij voor twee cruciale vragen staat.
De eerste is: gaan de Ieren in beroep tegen die beslissing van de EC bij het Europese Hof? En de tweede vraag is: wat administratief te doen met de enorme sommen gelds die met die betalingen gemoeid lijken te zijn – terwijl zo’n rechtszaak nog jaren kan duren? Hoe worden die in de nationale boeken verwerkt (denk aan de NL-gemeenten en de te innen precariobelasting voor kabelaars).
In Brussel wordt gefluisterd dat het wellicht om miljarden aan achterstallige betalingen zal gaan. En de onzekerheid die de afhandeling van deze claims zal veroorzaken kon wel eens heel nadelige gevolgen hebben voor de reputatie van Ierland als fiscaal vriendelijke vestigingsplaats. Met alle gevolgen van dien.
Volgens Brussel zijn de fiscale deals die Ierland met Apple ( e.a.) gesloten heeft ‘unfair’, omdat ze er alleen op gericht waren zo werkgelegenheid te creëren. En de methodieken die daarbij gebruikt worden om ‘winst’ toe te schrijven aan twee Ierse entiteiten van Apple zijn volgens de EU “eerder de resultante van onderhandelingen dan van welke erkende verrekenmethode ook”.
Ierland heeft altijd gezegd dat er niets mis is met de afspraken, en dat het land elke negatieve beslissing van Brussel zou aanvechten. Maar Brussel heeft honderden van dit soort afspraken door lidstaten in het fiscale vizier en wil vele veroordelen als onwettige staatssteun. En Margrethe Vestager, de antitrust commissaris, heeft al laten weten niet onder de indruk te zijn van claims dat Brussel de concurrentiepositie van sommige lidstaten onevenredig schaadt.
“Als ondernemingen illegaal steun hebben ontvangen, dan moeten ze die terugbetalen, punt uit.”
Vorig jaar moest zo Starbucks al €30 miljoen alsnog betalen, omdat een Nederlandse dochter (jarenlang) een miljoenenfactuur kreeg en betaalde van een Britse zustermaatschappij in ruil voor het recht om koffiebonen te branden – à la Starbucks, dat wel. En met dat soort trucjes kon Starbucks de in ons land te betalen belasting kunstmatig verlagen.
Hoeveel miljarden zou Dijsselbloem nog tegoed hebben, volgens Brussel?