Voormalig vastgoedtycoon vrijgesproken van misleiding van rechters
Door Michiel Satink
De rechtbank in Zwolle oordeelde donderdag dat er geen bewijs is voor de claim dat die notulen uit 2002 vervalst zijn. Het verhaal achter die notulen is een opmerkelijke. De zoon van Visser kreeg in 2020 een verkeerd bezorgde stapel stukken van de FIOD in handen, zo gaat het verhaal. En daarin zaten notulen van Jachtstate van een vergadering van 7 februari 2002 waarin staat dat Visser namens Jachtstaete mocht handelen. Met dat stuk vroeg hij het gerechtshof om herziening van een eerdere zaak. Visser had namens Jachtstaete 2,5 miljoen euro overgemaakt naar zijn eigen pensioenstichting. Een betaling die later op last van de curatoren van Eurocommerce is teruggedraaid. Het was een onrechtmatige onttrekking uit de boedel van het failliete vastgoedbedrijf, zo vonden de curatoren.
Visser was ooit een van de grootste vastgoedtyconen van ons land. Eurocommerce uit Deventer ging in 2012 failliet en liet een schuldenlast van honderden miljoenen euro's achter. Visser werd tot 3,5 en tot drie jaar cel veroordeeld in meerdere fraudezaken. Hij was helemaal niet bevoegd te handelen namens Jachtstaete, zo vond onder meer het Openbaar Ministerie. De BV had gewoon een directeur en op papier had Visser niets met die BV van doen. Achter de schermen trok hij echter wel degelijk aan de touwtjes. Dat was bewust: het was de bedoeling dat voor de buitenwereld Jachtstaete niets van doen had met Visser of Eurocommerce. Het bedrijf was juist opgezet nadat een gemeente Visser meldde dat ze veel vragen kreeg waarom de ambtenaren zoveel zaken deden met Eurocommerce. Nu konden ze dat ook met Jachtstaete. In de plots opgeduikelde notulen staat echter dat Visser wel degelijk mocht handelen namens Jachtstaete.
Maar zijn die notulen vals? Om dat te bepalen kwam het OM met drie argumenten. Zo zijn de notulen volgens de officier van justitie ondertekend met een andere datum dan waarop ze zijn opgesteld; heeft de vergadering waar deze notulen van zouden zijn nooit plaatsgehad en heeft de directeur van Jachtstaete geen toestemming verleend. De rechtbank ziet geen bewijs voor de eerste twee argumenten. Dat het in de notulen verstrekte mandaat aan Visser civielrechtelijk helemaal niet kan, doet niet ter zake, stellen de rechters. En dat de directeur niets van die vergadering wist, maakt nog niet dat de stukken vervalst zijn.
En dat maakt dat de rechtbank tot een vrijspraak komt. Tegen Visser was een halfjaar cel geëist.