Openbaar maken van interne Transfer Pricing details: een brug te ver?

De meeste OESO-leden hebben zich aangesloten bij de roep om meer eisen aan de openbaarmaking van interne transfer-prijzen, zeker in het kader van de country-by-country (CbC) rapportage.
Maar dat betekent niet dat elk land het eens is met de stelling, dat de betreffende multinationals ook hun interne prijzen en prijsbeleid zomaar voor iedereen openbaar moeten maken. Enkele landen zijn daar zelfs mordicus tegen.
 
De Europese Commissie zet de campagne tegen ongewenste belastingontwijking door ondernemingen met in elk geval de mond onvermoeibaar voort. Op 12 april jongstleden kondigde de Commissie aan dat wat haar betreft elke (Europese) multinational met een omzet van meer dan €750 miljoen in en voor elk land waarin zij activiteiten ontplooit de fiscale gegevens moet gaan openbaar maken. Dat zou de fiscale accountability van deze multinationals verhogen, en zorgen dat belasting betaald wordt waar winst geboekt, of liever gegenereerd wordt. 
 
Maar bij nadere inspectie vinden velen de voorgestelde maatregelen nogal ingewikkeld, en sommigen vinden ze zelfs schadelijk voor de concurrentiepositie van het Europese bedrijfsleven.
Vooral Duitsland blijkt zich verrassenderwijs te verzetten tegen de EU-plannen.Tijdens een informele bijeenkomst met collega’s zei minfin Schäuble zonder omwegen dat wat hem betrof er hier een “contradictie bestaat tussen transparantie en efficiency”, en dat het niet aanging om een lidstaat of bedrijf publiekelijk aan de schandpaal te nagelen. Andere ministers waren het met hem eens en vermoedden een over-reactie op de Panama-papers.
 
Ook de reacties van het bedrijfsleven waren begrijpelijkerwijs negatief. Men is bang voor het wettelijk afgedwongen onthullen van concurrentiegevoelige informatie, zonder dat dit resulteert in meer belastinginkomsten voor de lidstaten afzonderlijk. Een beroepsorganisatie als het Chartered Institute of Taxation (CIOT) zegt dat de publicatie van CbC-gegevens het publiek alleen maar nog meer in verwarring zal brengen rond en over internationale fiscaliteiten. Beter ware het duidelijker te zijn over de essenties, methodologie en bedoelingen van het huidige systeem van vennootschapsbelastingen. De mensen nog meer detailinformatie geven over de belastingbetalingen door grote bedrijven in Malta, Cyprus, Duitsland en Luxemburg zal hen alleen nog maar meer verwarren.
 
En zonder de steun van Duitsland maken de voorstellen van de Commissie toch weinig kans… 
 
Gerelateerde artikelen