Nederlandse reactie op uitspraak over Starbucks deal schijnheilig

Want, “Nederland heeft geldende internationale standaarden toegepast. Wij  belasten winst waar waarde wordt gecreëerd". Dat is wel erg kort door de bocht.

 

De Belastingdienst int belastingen over winst die Starbucks Manufacturing in Nederland maakt – met het branden van koffiebonen. "De betreffende wetgeving en de uitwerking daarvan in onze belastingpraktijk is in lijn met de OESO-richtlijnen. De methode die Nederland in het dossier Starbucks Manufacturing heeft gebruikt is internationaal erkend en leidt ertoe dat binnen het Starbucks-concern dezelfde prijzen worden gehanteerd als tussen onafhankelijke partijen.”

 

Inderdaad heeft de Belastingdienst met Starbucks Manufacturing een Advance Pricing Agreement (APA) afgesloten. Daarbij is  een ‘zakelijke’ beloning overeengekomen voor de activiteit ‘branden van koffiebonen’.  Een virtueel business model voor koffiebonen inkopen, branden en verkopen.  Maar wat zegt de Commissie nu precies? 

 

Dat Starbucks Manufacturing een veel te hoge royalty betaalt voor de kennis over koffiebranden – waarvoor Starbucks Manufacturing een licentie heeft van zusteronderneming Alki in Groot Brittannië.

“Omdat de intellectuele eigendomsrechten van Starbucks niet in Nederland zitten,” zegt ons ministerie, “worden de royalty’s voor het gebruik daarvan ook niet in Nederland belast.”  Ja? Dus?

Wat de Commissie zegt is dat “de royalty die betaald wordt op generlei wijze de marktwaarde van die kennis weerspiegelt. Bovendien wordt alleen Starbucks Manufacturing Nederland door Alki gedwongen die royalty te betalen, geen enkele andere brander, binnen of buiten de Starbucks Group, hoeft een licentie te nemen op die ‘kennis.

Dat op zich betekent al dat een groot deel van de winst die Starbucks Manufacturing maakt wordt afgeroomd en zonder bedrijfsmatige grond wordt verplaatst naar Alki, dat noch in Nederland noch in het Verenigd Koninkrijk bvelasting over die inkomsten betaalt.

 

Over de interne verrekenprijzen stelt de Commissie vast, dat Starbucks Manufacturing de bonen exclusief betrekt van Starbucks Coffee Trading in Zwitserland, en daarvoor ‘geïnflateerde prijzen betaalt  – de winstmarge op die interne levering zou sinds 2011 meer dan drie keer zo hoog geworden zijn. Blijkbaar hanteert de APA als marktconforme verrekenprijs (nog steeds)  de grondstoffenprijs van 2011 – die toen ongeveer 3 x zo hoog was als nu, zie de nasdaq.

 

Meer details via ion.icaew.com/