National Audit Office: Open-book accounting en supply-chain assurance voor outsourced overheidsdiensten

De Britse Rekenkamer roept de regering Cameron op meer eisen te stellen aan de informatielevering door contractpartners, die voor de overheid diensten verlenen. 

 

Onderzoek naar zowel publieke als private casus leidde tot een rapport waarin de NAO vijf manieren identificeert om (meer) informatie over leveranciers te verzamelen en nuttig te gebruiken:

• Zorg dragen dat de facturen conform het contract zijn
• Contractbeslissingen beter voorbereiden met meer informatie vooraf
• Adequate assurance-processen garanderen
• Risico’s beter bewaken  en
• Niet tevreden zijn met incrementele verbetering en innovatie.

 “Contract management is not a desk job. Dat blijkt steeds weer, als we kijken naar faal- en succesfactoren in deze cases. Als de overheid accountable wil zijn voor de ge-outsourcede diensten, de betreffende leveranciers wil kennen en doorzien, als ze effectief toezicht wil houden op de uitvoering en waar voor haar geld wil krijgen, dan moeten haar contract-beheerders een hanmds-on benadering hanteren  en zélf controleren at de leverancier doet en nalaat,” zei gisteren Amyas Morse, directeur van het National Audit Office, bij de publicatie van het rapport.

 

Een belangrijke garantie voor beter contractbeheer door de overheid is af te dwingen dat de leveranciers rapporteren wat de door hen geleverde diensten feitelijk kosten, en hoeveel winst zij daarmee genereren. Een dergelijke vorm van ‘open book’ accounting is in niet meer dan bij een op de drie overheidscontracten vereist, en wordt zelfs in die gevallen niet altijd echt geleverd, zo blijkt.

 

Het NAO constateert ook dat slechts 23% van de overheden beleid hebben ontwikkeld wanneer ze wel of niet open book accounting eisen van contractpartners. De rekenkamer stelt voor dat de overheid een task force inricht die een standaard voor dergelijke open-data overheidscontracten formuleert, aangezien leveranciers van hun klant klagen dat elke overheidsorganisatie eigen eisen en randvoorwaarden stelt. Bovendien zouden veel overheden baat hebben bij meer ondersteuning en ‘guidance’ in hun contractenbeheer – de kennis en ervaring van veel ambtenaren daarmee belast schiet tekort. 

www.nao.org.uk/