Klacht voormalige RA over bindend advies AA ongegrond

Door Jan Smit

Zaaknr. 19/1316

Wij schreven eerder over deze zaak: Voormalig RA hekelt bindend advies AA

Een AA die zich in een bindend advies niet zou hebben gehouden aan een eerder gemaakte afspraak heeft daarmee niet gehandeld in strijd met het fundamentele beginsel van zorgvuldigheid.

De Accountantskamer verklaarde een klacht van een voormalig RA tegen deze accountant daarom ongegrond, blijkt uit een maandag gepubliceerde uitspraak.

De kwestie draaide om de verdeling van de kosten voor bouwkundige aanpassingen ter verbetering van de brandbeveiliging tussen een huurder en een verhuurder; respectievelijk een BV en een VOF die eigendom zijn van twee broers. Klager verzorgde de jaarrekeningen van beide vehikels.

De broers hadden verschil van mening over de verdeling. Ze belandden uiteindelijk bij een mediator. Tijdens deze bemiddeling zou zijn besloten dat de BV en de VOF de kosten – ongeveer 24.000 euro –  fifty-fifty wilden splitsen.

Klager, die bij de mediation aanwezig zou zijn, maar door problemen met zijn navigatieapparatuur te laat arriveerde, verwerkte dit in de resultaten van de voorlopige jaarrekeningen 2016.  Een van de twee broers ‘struikelde’ daarover. De broers besloten daarop de AA in te schakelen voor een bindend advies. 

Uitkomst van deze ultieme bemiddelingspoging: de verhurende VOF moest alle kosten voor haar rekening nemen. Die moesten ten laste komen van de voorziening groot onderhoud en zouden dus niet meer via de verlies- en winstrekening lopen.

Klager weigerde dit en hield voet bij stuk. Hij heeft naar eigen zeggen nog geïnformeerd bij de mediator. Die zou hem hebben gemaild dat er inderdaad een 50/50-verdeling zou zijn afgesproken, maar dat ‘hij dit voor alle zekerheid nog wel even in het dossier wilde verifiëren’ – het was inmiddels twee jaar na dato. 

Pas in de derde conceptjaarrekening ging klager onder protest alsnog overstag. Maar hij diende tevens een klacht in tegen de AA bij NBA. Die wees de klacht af – klager was geen partij. Daarop stapte hij naar de Accountantskamer, waar ook derden mogen klagen. 
De AA vindt dat hij zijn werk goed heeft gedaan. “Ik heb alle partijen gesproken en de jaarrekeningen goed bestudeerd. Maar van een 50/50-verdeling is mij niets gebleken. Daarover staat ook niets op papier. Dus heb ik de in de jaren daarvoor gevolgde lijn doorgetrokken en de kosten ten laste gebracht van het groot onderhoud onroerend goed. Daar konden alle partijen zich in vinden,” aldus de accountant tijdens de zitting
“Bovendien,” voegde Danny Theunis, advocaat van de AA, toe, “hoort deze klacht hier helemaal niet thuis. Het tuchtrecht gaat niet over de totstandkoming van of de inhoud van een bindend advies. Wat ons betreft is de klacht dan ook ongegrond.”

De Accountantskamer sluit zich daarbij aan. Een tuchtprocedure is in beginsel niet bedoeld om de inhoud, de wijze van totstandkoming en/of het gezag van een bindend advies direct of indirect ter discussie te stellen. Daarvoor is een civiele procedure de geëigende weg. Daarbij speelt mee dat bindende adviseurs rekening moeten houden met belangen van alle opdrachtgevers. 

Bovendien mag de AA dan niet bij de mediation aanwezig zijn geweest, hij heeft wel met iedereen gesproken die er wel bij is geweest. Hieruit bleek dat er tijdens deze bijeenkomst helemaal geen afspraken zijn gemaakt over de verdeling van de kosten. Alle betrokkenen hebben dat bevestigd. De accountant heeft dit vastgelegd. Het is aan klager om aannemelijk te maken dat het anders is, aldus de tuchtrechters. Ook heeft de voormalige RA volgens de uitspraak niet aannemelijk gemaakt dat het handelen van de AA in strijd is geweest met de VGBA.