Horeca Nederland: ‘Er is leven, er is leven na de dood’

‘Heb je je doodsangst overwonnen, is het alle dagen feest, ben vandaag alvast begonnen, voor je het weet ben je er geweest’

Zo klonk Freek de Jonge in 1997. Horeca Nederland mag vanaf 1 juni de deuren weer openen. Na de heropening hebben gasten opnieuw hun keuze moeten maken waar ze naar toe gaan, de steunkraan wordt binnenkort dicht gedraaid, voor wie is er leven na de dood?

‘Hè hè we mogen weer, de vreugde die is groot’
Vanaf 1 juni heb ik enkele keren een horecagelegenheid bezocht en wat me vooral opvalt is de opluchting bij de ondernemers en de gasten. De blijdschap is vaak af te lezen van de gezichten. Het feest kan weer beginnen, he he. De ondernemingen laten duidelijk hun bereidheid zien om mee te werken. Grote borden met 1,5 meter afstand, contactloos betalen en volg de looproutes zijn keurig zichtbaar opgesteld bij aankomst. Alleen essentiële handelingen worden uitgevoerd. In sommige gelegenheden serveren zelfs Robots je menukeuze. 

De toegevoegde waarde van Horeca Nederland is mijns inziens enorm. Niet alleen vanwege de banen, maar voor onze maatschappij. Dit bevordert de geestelijke gesteldheid van de mensen en draagt verder enorm bij aan solidariteit.  

‘Weinig omzet, sterren restaurants in het rood’
Na enkele interviews met ondernemers is me opgevallen, dat achter die lach, grote zorgen schuilen. Overleven we dit wel? Ze wijzen vaak met hun vinger naar de politiek.  Als we echter puur kijken naar de feiten, zijn de steunmaatregelen in vergelijking met andere landen geeneens zo slecht.

Het invoeren van de maatregelen leidt ertoe dat een onderneming vaak niet rendabel is en dat dicht blijven verstandiger kan zijn dan opengaan. Soms is de onderneming gewoonweg niet coronaproof te maken. Het valt op dat de hele kleine zaakjes (familiebedrijven) en de sterren restaurants hard bloeden. Kredietverstrekkers zijn risicobewust, bankrekeningen staan in het rood. Als dit zo doorgaat vallen straks enorm veel zaken om.

‘Wij helpen je graag, steunmaatregelen bij nood’
Tijdens mijn overleggen met andere accountants, wordt heel vaak gesproken over saneren en actieplannen. Overal worden liquiditeitsprognoses opgesteld en kredieten aangevraagd met het doel te overleven. Door te saneren op personeel en marketing wordt tijdelijk de begrafenis uitgesteld. Accountants Vloggen erop los waarin ze de steunmaatregelen presenteren. Wij helpen jullie. Ik begin hier steeds meer aan te twijfelen en vraag me af: ‘Zit de klant hier wel op te wachten’. 

Wat is de reden van het bestaan van de onderneming en wie gaat zorgen dat we openblijven? Waarom vragen we het gewoon niet aan de klant? Waarom gaan we niet voor hen zorgen? Waarom vragen we hun niet om fooi of andere hulp?  

‘Als je nu niks doet, zinkt straks de boot’
Wat blijkt is dat mensen niet komen voor het eten, maar toch meer voor de sfeer en voor een goede prijs kwaliteit. Nu mensen opnieuw hun keuze moeten maken, verkiezen ze gezelligheid boven andere zaken. Eenzaamheid is wat men nu vooral niet wilt. Ook zijn ze bereid voor deze gezelligheid te betalen. De mainstream restaurants en terrassen blijken nu daarom weer beter te draaien.
 
Is er leven na de dood?
Ik denk van wel. Ga niet zitten wachten op een Vaccin of leunen op de steunmaatregelen, wees vooral eerlijk en transparant. Ga in gesprek gaan met je vaste klanten en zorg voor je klanten en dat de gezelligheid terugkomt in je zaak. Alleen dan zal je overleven. 

Richard Knops AA is MKB accountant binnen Reintjens & Essers

Gerelateerde artikelen