Het BNP? Zóóó 20ste eeuw…

Het bruto nationaal product (bnp) is het kengetal waarmee we  de waarde van alle goederen en diensten die in een jaar door een land worden geproduceerd aangeven. Het bruto binnenlands product, plus de door de staatsburgers in het buitenland verdiende primaire inkomens, minus de door buitenlanders in het betreffende land verdiende primaire inkomens. Inmiddels spreken we trouwens liever over het bruto nationaal inkomen of bni: bnp plus het saldo van uit het buitenland ontvangen primaire inkomens (loon, rente, pacht, huur en winsten).  

 

Nog steeds lijkt veel in onze wereld afhankelijk van dat bnp, als maat voor de welvaart van een land. Groeit het bnp, of krimpt het juist? Lange-termijn investeringen worden er door gestuurd, beurzen reageren onmiddellijk op goed of slecht kwartaalnieuws, net als valuta en de goederentermijnmarkt.  

 

Maar er is een groot probleem met dat bnp. Of het nu gaat om productiecijfers, nationaal inkomen of bestedingen, het is een maatstaf die gebaseerd is op een andere economie dan die waarin wij nu leven. Dus zijn macro-economen overal ter wereld druk bezig met de vraag: hoe kunnen we het begrip bnp of bni vervangen door iets wat beter de ‘welvaart’ van een land aangeeft? 

 

Het bnp geeft geen enkel inzicht in bijvoorbeeld inkomensongelijkheid: groeit of slinkt die? Evenmin zie je er in hoe technologie een economie raakt, of in welke mate de levensstandaard verandert. En zeker de digitale economie onttrekt zich geheel aan het bnp.Voor een tientje kun je één cd kopen, maar ook een maand lang ongelimiteerd muziek streamen. Hoe moet je dan de prijs vaststellen van de ‘economische output’?  

 

Meestal blijkt een week of wat na de bekendmaking van nieuwe bni-getallen dat alles weer bijgesteld moet worden. Eigenlijk is het dus een zinloze maatstaf geworden. Op bloomberg.com leest u hoe men koortsachtig aan het nadenken is over alternatieven. 

Of moeten we het  voortaan maar zonder doen?