Hebben 10 jaar IFRS de verslaggeving verbeterd?

Het is ruim 10 jaar geleden dat de eerste landen de International Financial Reporting Standards (IFRS) omarmden. Heeft IFRS zijn belofte waargemaakt, vraagt intheblack.com zich af. Zijn de ‘company accounts’ wereldwijd inderdaad leesbaarder, eerlijker en vergelijkbaarder geworden, nu zo veel landen dezelfde financiële taal spreken?  Heeft de beoogde transparantie inderdaad geleid tot lagere kapitaalkosten?

Volgens professor Ray Ball FCPA van de Booth School of Business, University of Chicago, is het nog te vroeg om definitief ja of nee te zeggen. Tien jaar geleden was hij nog sceptisch – in een berucht paper uit 2006 stelde hij dat de verschillen tussen landen, culturen, manieren van zaken doen en wettelijke kaders te groot waren en dat dit onherroepelijk moest leiden tot  verschillende (interpretaties van) accounting standaarden.

In april van dit jaar verscheen van zijn hand IFRS – Ten Years Later. Ondanks alle globalisering, zegt hij daar, is het overgrote deel van de wereldeconomie (en de politieke besluitvorming) nog steeds lokaal. Alleen het met de mond en wet accepteren van internationale rapportagestandaards door ruim 120 landen betekent nog lang niet dat ze ook overal op dezelfde wijze geïmplementeerd en gehandhaafd worden. En dat is wel een basiseis, willen de beloofde voordelen van IFRS inderdaad gerealiseerd worden.

Een van de problemen: IFRS is ‘principle based’, en niet ‘rule based’. Dat betekent dat er bij IFRS altijd sprake is van interpretaties, schattingen, beoordelingen en subjectiviteit, bijvoorbeeld over de toekomstige ontwikkelingen op zowel de korte (voorzieningen, debiteuren) als de langere termijn (asset impairments, pensioenverplichtingen, belastingen). Denk ook aan begrippen als ‘fair value’! Bovendien ontbreekt het in veel landen aan de infrastructuur die noodzakelijk is voor échte implementatie. Soms ook de politieke wil en de economische mogelijkheden. En aan voldoende gekwalificeerde accountants, in zowel als buiten de business.

Voeg daarbij dat een aantal van de grootste economieën – de US, China, India en Japan – weigeren IFRS over te nemen, en de groeiende populariteit van zogenaamde non-GAAP en non-IFRS-metrieken – en Hoogervorst en zijn IASB past na die tien jaar wel enige bescheidenheid, volgens Ball.

De discussie over de zin en waarde van ‘accounting’, volgens welke methode dan ook, duurt ook elders voort. In het digitale november-nummer van Accountingtoday testen Miller en Bahnson (in hun reeks bijdragen ‘The spirit of accounting’) of US GAAP (en de resultaten daarvan) wel ethisch te verantwoorden is. Ze gebruiken daarbij de vier vragen van Herbert J Taylor:

• Is it the truth?
• Is it fair to all concerned?
• Will it build goodwill and better friendships?
• Will it be beneficial to all concerned?

Met onderbouwing is hun schokkende, maar niet echt verrassende conclusie:  verslaggeving volgens US GAAP kan niet ethisch verantwoord genoemd worden. En daarin verschilt GAAP niet echt van IFRS.

Naast dat soort existentiële vragen is er dan ook nog de nieuwe grote vraag: heeft de periodieke verslaggeving achteraf, jaarlijks of per kwartaal, eigenlijk überhaupt nog wel toegevoegde waarde in de huidige economie?

intheblack.com

—

Is uw IFRS kennis up to date? 
Zoekt u een manier om met de impact van IFRS om te gaan? Wilt u ontdekken hoe u IFRS tegen minimale kosten kunt implementeren en gebruiken in het voordeel van uw bedrijf? Dan is de cursus IFRS Essentials & Advanced precies wat u zoekt. Uw docent onthult de belangrijkste en meest relevante wijzigingen. Ontdek de impact van IFRS in 1 of 2 dagen. Meld u direct aan.