De EU gaat voor country-by-country reporting – maar niet heus

De Financial Times zegt een kopie in handen te hebben van de binnenkort verwachte EU-standaard voor country-by-country reporting. En die valt tegen, of mee, al naar je point-of-view.
Volgens de FT zullen vooral de voorstanders van meer ‘tax justice’ teleurgesteld zijn, zodra de voorstellen officieel bekend worden. Want “the scope of the disclosure rules will be limited to activities within Europe, leaving a lack of transparency on profit shifting to non-EU tax havens such as the Cayman Islands and Bermuda”.
Met andere woorden: de multinationals zullen alleen over de activiteiten in de lidstaten openheid moeten geven, terwijl de profit shifting naar en binnen landen buiten de EU ongemoeid gelaten wordt.
 
Dat is dus een zeer beperkte opvatting van wat ‘country by country’ reporting in essentie beoogt. Multinationals kunnen alle winsten gerealiseerd buiten de EU nog steeds blijven manipuleren en hoeven deze niet nader te specificeren. Hetzelfde geldt voor betaalde en te betalen belastingen. 
 
De voorstellen voldoen op deze manier evenmin aan de eisen, die het Europees Parlement ter zake geformuleerd heeft; dat stelde zich immers voor 100% achter het OESO-voorstel voor c-b-c reporting. Volgens de FT zeggen de Brusselse ambtenaren dat het volledig volgen van de OESO-modellen “de EU in een juridisch mijnenveld’ zou leiden.
En men wilde natuurlijk voorkomen dat EU-bedrijven ( landen?) enig concurrentienadeeel zouden ondervinden versus de non-EU multinationals. 
Gerelateerde artikelen