‘Daling aantal faillissementen stagneert in 2016’

In 18 van de 43 landen die de research afdeling van Euler Hermes Groep volgt, stijgt het aantal faillissementen naar verwachting in 2016. Daarbij gaat het vooral om de BRIC-landen (Brazilië, Rusland, India en China), de Aziatische Pacific-landen, en veel opkomende economieën in Oost-Europa en Zuid-Amerika. Stagnerende export en een kwetsbare private sector zorgen voor toenemende volatiliteit, kapitaalvlucht en versterking van de kredietrisico’s. Een aantal van de genoemde landen wordt bovendien getroffen door dalende grondstofprijzen.

Nederland onderscheidt zich nog positief, dit na enkele jaren van faillissementsafname met zo’n 20%. In ons land zal het aantal faillissementen volgend jaar nog slechts afnemen met 5%. Onze belangrijkste handelspartner Duitsland scoort ook nog een klein plusje van 2%. Het Verenigd Koninkrijk krijgt te maken met 5% meer faillissementen.

Aantal faillissementen blijft historisch hoog

De mondiale faillissementsontwikkeling is een belangrijke indicator voor de financiële gezondheid van het internationale bedrijfsleven. “De sterke verbetering van de afgelopen jaren zet niet door. Voor een exportland als Nederland is dat een belangrijk signaal”, zegt Walter Toemen, directeur Risk van Euler Hermes Nederland. “Wij schatten dat het aantal faillissementen wereldwijd volgend jaar uitkomt op 300.000. Dat is een hoog niveau, veel hoger dan we gewend waren in de jaren vóór de economische crisis. En dat blijft de komende jaren naar verwachting ook zo.”
Reality-check

Nu de dalende trend van de faillissementsontwikkeling breekt, is het volgens Toemen tijd voor een reality-check. “We staan op een keerpunt. De inhaalslag die het mondiale bedrijfsleven de afgelopen jaren maakte, is over het hoogtepunt heen. We moeten er rekening mee houden dat het bedrijfsleven de komende jaren wereldwijd te maken krijgt met een relatief hoog percentage aan ondernemingen dat kampt met betalingsproblemen. Afwijkende trends tussen landen, industrieën, omvang van ondernemingen en verandering van juridische wetgeving zijn, naast financiële analyses sec, de belangrijkste elementen voor de beoordeling van onderliggende risico’s op de kans op faillissement.”

Moeizame economische omstandigheden

De haperende wereldeconomie is de belangrijkste verklaring voor de stagnatie. Door de achterblijvende vraag lukt het slechts moeizaam om effectieve economische groei te realiseren. Ook drukken de hoge publieke en private schulden de investeringsuitgaven. En verder heeft het internationale bedrijfsleven last van de aanhoudende monetaire en politieke instabiliteit.

Blijft de wereldwijde economische groei lager dan aanvankelijk gedacht, dan ligt een toename van betalingsproblemen en dus ook een toename van het aantal faillissementen in de lijn der verwachting. Toemen is dan ook niet optimistisch: “Bij een economische groei van rond de 1% zal het de grootste moeite kosten om stijging van het aantal faillissementen te voorkomen.”