Beloningsbeleid financiële sector aan banden

De Wet beloningsbeleid financiële ondernemingen is deze week aangenomen door de Eerste Kamer. Een van de maatregelen uit het wetsvoorstel is dat bonussen worden gemaximeerd op 20% van het vaste salaris. Ook wordt de hoogte van vertrekvergoedingen gemaximeerd tot 100% van het vaste salaris. Gevolg is dat ondernemingen in de financiële sector hun beloningsbeleid kritisch tegen het licht moeten houden. PwC licht een en ander toe.

De invoering van de Wbfo heeft aanzienlijke impact op ondernemingen in de financiële sector. De exacte datum van inwerkingtreding is op dit moment nog niet vastgesteld en wordt later bekend gemaakt.

De Wbfo dwingt financiële ondernemingen om op korte termijn de gevolgen hiervan op hun beloningsbeleid in kaart te brengen. In veel gevallen zal dit betekenen dat de bonussen naar beneden bijgesteld moeten worden en dat het performance management aangepast zal moeten worden. Uiteraard dient hierbij rekening gehouden te worden met de werknemers. Welke aanpassingen zijn mogelijk en wenselijk? En hoe weet de onderneming ondanks deze aanpassingen werknemers aan de organisatie te binden en talenten te werven?

De Wbfo is in hoofdzaak (doch niet uitsluitend) van toepassing op financiële instellingen met een zetel in Nederland. Het doel van de wet is het tegengaan van ‘perverse beloningsprikkels die kunnen leiden tot het nemen van excessieve risico’s’. De wet geldt voor alle personen die werkzaam zijn voor een in Nederland gevestigde financiële onderneming. Volgens de wetgever wordt het doel primair bereikt door variabele beloningen te maximeren op 20% van de vaste beloning. Er zijn een aantal uitzonderingen van toepassing, bijvoorbeeld voor:

  • in 2015 uitbetaalde bonussen die betrekking hebben op behaalde prestatiecriteria over 2014, waarvoor  overgangsrecht geldt, en
  • personen die voor meer dan de helft buiten Nederland werken, voor wie in principe een maximering van de variabele beloning van 100% geldt.

Wanneer de vestigingsplaats van de financiële instelling niet in Nederland is gelegen en in Nederland enkel een bijkantoor (filiaal) wordt aangehouden is de maximering van de bonus op 20% in bepaalde gevallen eveneens van toepassing. Dit is afhankelijk van het soort financiële instelling en het land van vestiging.

Naast de hoogte van bonusuitkeringen schrijft de Wbfo tevens voor dat de prestatiecriteria gekoppeld aan variabele beloning voor ten minste de helft uit niet-financiële criteria bestaan.

De Wbfo laat de mogelijk open om het verlies aan variabele beloningsmogelijkheden te compenseren door bijvoorbeeld het toekennen van een hogere vaste beloning. Daarnaast bestaat, onder voorwaarden, de mogelijkheid de variabele beloning te middelen over een grotere groep werknemers in Nederland die geheel of gedeeltelijk buiten de cao vallen. Of dit soelaas biedt en geen ongewenste gevolgen heeft, zal van geval tot geval verschillen.

Bron: PwC

Gerelateerde artikelen