‘AA verantwoordelijk voor verkeerd advies kantoorgenoot’

Zaaknr. 19/471

Dat bepleitte de eigenaar van een administratiekantoor maandagmiddag bij het tuchtcollege.

Deze ondernemer bleek onlangs gescheiden. Zijn (ex)-vrouw schakelde daarbij het accountantskantoor van de AA in – de twee waren getrouwd in gemeenschap van goederen; zij wilde weten wat het administratiekantoor van haar man waard was.

De opdracht belandde op het bordje van een van de medewerkers van de AA, een Register Belastingadviseur (RB). Deze fiscalist kwam met een advies. Volgens klager sloeg de RB de plank daarbij echter volledig mis. In plaats van de brutowinst minus het ondernemersloon had hij de omzet van het administratiekantoor minus het ondernemersloon als basis gekozen voor zijn advies – een zeer ongebruikelijke methode, aldus klager. Dat pakte voor de ondernemer negatief uit.

Tijdens de echtscheidingsprocedure baseerde de advocaat van de vrouw zich op dit advies. Klager zag zich hierop naar eigen zeggen genoodzaakt zelf een andere accountant in te schakelen. Die schatte de waarde van zijn bedrijf tussen de 10 en 40 duizend euro lager in.

Welke prijskaartje uiteindelijk aan de onderneming is gehangen bij de verdeling van het huwelijksvermogen, werd maandag niet duidelijk. Daar was het klager ook niet om te doen. Hij heeft naar eigen zeggen door het in zijn ogen verkeerde advies van de RB veel extra kosten moeten maken en houdt de AA daarvoor verantwoordelijk.

Een redenering waar de AA en Ruud Boerman, dienst gemachtigde, zich duidelijk niet in konden vinden. Volgens hen heeft de AA zich inhoudelijk in het geheel niet met het advies bemoeit. “Pas nadat klager bij ons een klacht heeft ingediend, ben ik mij erin gaan verdiepen. Ik zie hem hier pas voor het eerst,” betoogde de accountant.

Toen de AA zich in de klacht is gaan verdiepen had de AA moeten ingrijpen, meende klager. “Een accountant ziet dat zo’n advies niet klopt; dat ziet iedere accountant, maar hij heeft dat niet gedaan. Dat valt hem te verwijten.”

De betrokken accountant en zijn raadsman waren een andere mening toegedaan. Ten eerste was klager geen partij – niet hij, maar zijn vrouw was opdrachtgever.

Klager was volgens hen bij de Accountantskamer bovendien duidelijk aan het verkeerde adres. Dat hij zich niet kan vinden in het advies doet daarom niet ter zake, opperde Boerman. “Over de waarderingen van ondernemingen kun je eindeloos twisten. Maar daarvoor is dit niet de juiste plek.”

Ook de tuchtrechters wilden graag weten waarom klager zich tot hen had gericht – immers, de accountant had zich naar eigen zeggen inhoudelijk in eerste instantie niet met het advies bemoeit. Waarom dan toch deze tuchtklacht? Had een klacht bij de Raad van Tucht van de Vereniging Register Belastingadviseurs niet meer voor de hand gelegen?

“Ik heb dit gedaan op advies van mijn advocaat”, reageerde klager. “De naam van een accountant weegt nu eenmaal zwaarder dan die van belastingadviseur; men kan zich niet zomaar accountant noemen.”

De uitspraak: AA niet verantwoordelijk voor advies kantoorgenoot

(Auteur: Jan Smit/Juridisch Persbureau Zwolle)