Wanorde in administratie maar toch goedkeuring jaarrekening

De registeraccountant die de goedkeurende verklaring verstrekte voor de internationale plantenhandelaar uit het westen van het land wordt nog veel meer verweten, bleek maandag tijdens de zitting in de Accountantskamer. Ook zou hij zich voor het karretje van de directie van zijn klant hebben gespannen door conclusies te trekken in een assurance-rapport terwijl hij wist of had moeten weten dat het rapport ingezet werd in een civiele procedure tegen een voormalige klant van hem, namelijk de klagende partij. 

 

De klagers hadden van 2002 tot 2008 een meerderheid van de aandelen van de holding van de

plantenfirma in handen. Het bedrijf groeide flink maar de administratie was niet op orde. Over de jaarrekening 2005 onthield de RA zich nog van een oordeel, maar in 2006 en de twee jaren erna gaf hij een goedkeurende verklaring af. Op de uiteindelijk zoekgeraakte karretjes werden de planten geladen om zo geleverd te worden aan onder meer tuincentra. Een groot deel van die rijdende containers waren eigendom van het bedrijf. ,,Dat moet in de administratie verwerkt zijn. Dat dit niet of onvoldoende gedaan is, staat vast”, aldus de raadsman van de klagers. Dat het hier flink mis ging, had de accountant moeten zien, stelde hij. Hoe kwam hij tot die goedkeurende verklaringen, wilden de klagers weten. In 2006 en 2007 waren er geen verbeteringen in de administratieve organisatie. 

Volgens de aandeelhouders was er sprake van een inefficiënte organisatie en gebrek aan leiding en

discipline. En dan was er nog een assurance-rapport dat de RA opstelde in opdracht van de holding. Volgens de klagers heeft hij letterlijk beweringen van zijn opdrachtgever in het rapport opgenomen en heeft hij uitsluitend in diens belang gehandeld. Het rapport werd ingebracht in een civiele procedure tegen de klagers. Bovendien schond hij zijn geheimhoudingsplicht door vertrouwelijke informatie in het stuk op te nemen. Omdat het stuk in een gerechtelijke procedure werd ingebracht, belemmerde de RA ook nog eens de waarheidsvinding van de rechtbank.

 

Primair stelde de verweerder dat de klagers deze informatie al jaren terug hadden. De klacht is dus

verjaard. Twee van de klagers hadden zitting in het management van de holding.  "Ze waren dan ook aanwezig bij de besprekingen van de jaarrekeningen”, zei de advocaat. Bovendien bleek de omvang van de problemen van de containers pas in de loop van 2008. Juist toen werd besloten er verder niet te veel energie in te steken omdat het management zich wilde richten op het voorkomen van de ondergang van het bedrijf. Uit vragen van de Accountantskamer bleek dat de klagers in 2008 inderdaad wisten van de problemen met de containers. Pas later hoorden ze hoeveel het er waren, zei een van hen. "Ik kreeg in 2011 een mail met 80 pagina’s aan bijlagen. Er bleken 51.000 karren zoek. Ik was verbijsterd dat het zo’n groot aantal was.”

 

En wat betreft het assurance-rapport: de RA stelde alleen dat de containers niet op de balans geactiveerd waren. Hij deed geen uitspraken of ze wel op de balans opgenomen hadden moeten zijn, aldus de raadsman. Dat de beklaagde accountant over boekjaar 2006 wel een goedkeurende verklaring afgaf, lag deels aan het feit dat een nieuw boekhoudprogramma gebruikt werd. Daarmee werd een betere interne beheersing mogelijk.   

Vonnis over circa 10 weken.

  

Zaaknummer: 14/233

Michiel Satink / JPZ