Verrotte cultuur en ‘agressieve accounting’ bij Carillion

Dat concluderen de Work and Pensions en BEIS Comités in hun definitieve verslag. ‘Het is niet gek dat Carillion is omgevallen, maar wel dat het zo lang heeft geduurd’, schrijven ze. ‘Met alle gevolgen van dien voor werknemers, gepensioneerden en leveranciers die nu moeten worstelen om te overleven.’ 

De comités verwijten de Raad van Bestuur dat ze een ‘verrotte corporate cultuur’ in stand hebben gehouden en geen verantwoordelijkheid hebben genomen in de nasleep, maar zich als slachtoffers hebben opgesteld na jaren van schaamteloze zelfverrijking.  

Roekeloosheid en hebzucht leidde bij de bouwgigant tot een snelle groei, maar niet op gezonde wijze. Onverantwoordelijke overnames, schulden aangaan en leveranciers uitknijpen. Alles om snel geld binnen te harken. De boekhouders van het bedrijf gebruikte agressieve grondslagen voor financiële verslaggeving om een rooskleurig beeld te geven aan de markten. Ook gaven ze een veel te optimistisch beeld van hun inkomsten en boekte ze zelfs inkomsten voor werk dat niet eens was overeengekomen. Tot slot gebruikte het bedrijf zijn vroege betalingsfaciliteit voor leveranciers als een creditcard, maar legde het niet uit als lenen. 

De betrokken accountingfirma’s hadden moeten opstaan en transparantie moeten eisen. Ze hebben hun eigen zakelijk belang voorop gesteld op de governance die ze moesten nastreven, aldus het rapport.