Klacht verkoper kaasfabriek tegen PwC is ‘oude wijn in nieuwe zakken’

Door Jan Smit en Michiel Satink

Zaaknr 19/316

(Zaaknummers van eerdere klacht: 18/904 | 18/1418)

Wij schreven eerder over deze zaak: Miljoenenconflict verkoop kaasbedrijf opnieuw voor de rechter

De tweede klacht van de verkoper van een kaasfabriek tegen een RA van PwC is een herhaling van zetten en daarom volgens het ne bis in idem-principe – iemand mag nooit twee keer voor hetzelfde feit worden aangeklaagd – grotendeels niet ontvankelijk.

Lees ook:

[20-05-2019] 'PwC kon controle helemaal niet doen'

[01-10-2019] Afwikkeling aankoop kaasfabriek opnieuw voor de rechter

Dat blijkt uit een maandag gepubliceerde uitspraak van de Accountantskamer.

Beide klachten hebben betrekking op de overname van Zijerveld Kaas van Mijwo Beheer door FrieslandCampina in 2013. De zuivelgigant betaalde hiervoor 65 miljoen euro. Daarnaast werd een 'earn out'-vergoeding van maximaal nog eens 25 miljoen euro afgesproken. De exacte hoogte daarvan was afhankelijk van de jaarrekeningen van 2013 tot 2015. 

PwC werd gevraagd of ze die controle wilde doen. De betrokken accountant zei ja, maar onder de voorwaarde dat ook Mijwo hiermee akkoord ging. Tot een controleopdracht kwam het uiteindelijk niet. 

In de eerste klacht verweet Mijwo de accountant dat hij zich bereid had verklaard een controle te doen die ze niet kon doen. PwC was immers de huisaccountant van Campina: een geval dus van een slager die zijn eigen vlees keurt. Alle klachten werden in september vorig jaar echter ongegrond verklaard. In die zaak loopt nog hoger beroep, maar Mijwo diende dit jaar toch een nieuwe klacht in.

Volgens Mijwo was er sprake van nieuwe feiten. Het accountantskantoor stelde tijdens de eerste procedure bij de Accountantskamer de stukken uit de arbitrageprocedure niet te hebben beoordeeld. Dat was nieuw voor Mijwo. De accountant moet de stukken inhoudelijk bekijken bij de beoordeling van de schatting van het management. Door dat niet te doen heeft PwC een dwingend voorschrift geschonden, stelde Mijwo. Ze noemde dit in mei tijdens de behandeling van de tweede klacht ‘een vaktechnische misslag’. 

Daan Lunsingh Scheurleer, de advocaat van de RA, zei tijdens de zitting dat de teller van door Mijwo ingediende klachten inmiddels op zes klaagschriften en een beroepsprocedure staat. Het gaat volgens hem om ‘repeterende klachten waarbij inmiddels de grens van de goede procesorde wel is bereikt’. Over dezelfde feiten mag je niet opnieuw klagen, maar dat is wat Mijwo hier wel doet, bepleitte hij. De advocaat vroeg de tuchtrechter om de klacht niet-ontvankelijk te verklaren.

Daar gaat de Accountantskamer grotendeels in mee.