Tweede Kamer voor Wet aanvullende regels uitwisseling landenrapporten

Het wetsvoorstel 'Wet aanvullende regels uitwisseling landenrapporten' kan op een ruime meerderheid in de Tweede Kamer rekenen. Dat bleek tijdens het plenaire debat met de staatssecretaris van Financiën op 12 april 2017. Over het wetsvoorstel en de ingediende amendementen wordt op 18 april 2017 gestemd.

Na goedkeuring door de Eerste Kamer treedt dit wetsvoorstel in werking met ingang van 5 juni 2017 en vindt het voor het eerst toepassing met betrekking tot het eerste verslagjaar van de multinationale groep dat begint op of na 1 januari 2016.

Op 1 januari 2016 is de Nederlandse wetgeving ter implementatie van deze OESO-standaard in werking getreden. Op basis van die wetgeving moeten in Nederland gevestigde entiteiten van multinationale ondernemingen jaarlijks ten behoeve van de belastingdiensten onder andere de wereldwijde fiscale winstverdeling inzichtelijk maken en aangeven hoeveel belasting in welk land wordt betaald. Ook binnen de Europese Unie (EU) is het belang van (verrekenprijsdocumentatie en) ‘country-by-country reporting’ onderkend in de strijd tegen belastingontwijking door grondslaguitholling en winstverschuiving. Dit heeft geresulteerd in Richtlijn 2016/8812/EU waarin voor de EU de verplichting tot het opstellen van een landenrapport en de automatische uitwisseling van de landenrapporten tussen de EU-lidstaten (lidstaten) is opgenomen.

In aanvulling op eerdergenoemde wetgeving ter implementatie van de OESO-standaard voorziet dit wetsvoorstel in enige additionele aanpassingen van de Wet op de internationale bijstandsverlening bij de heffing van belastingen (WIBB) en de Wet VpB 1969 ter implementatie van die richtlijn. Zo wordt in de WIBB de grondslag opgenomen voor de automatische verstrekking door Nederland van het landenrapport aan de andere relevante lidstaten en wordt in de Wet VpB 1969 de mogelijkheid geïntroduceerd om een groepsentiteit binnen de EU aan te wijzen die voldoet aan de rapportageverplichtingen namens alle groepsentiteiten die gevestigd zijn in de lidstaten en wordt in deze laatst bedoelde wet een notificatieplicht opgenomen voor het geval de niet in Nederland gevestigde zogenoemde uiteindelijkemoederentiteit weigert de nodige informatie voor het opstellen van een landenrapport te verstrekken aan een Nederlandse groepsentiteit.

 

(Bron: Fiscanet)

Gerelateerde artikelen