‘AA koos partij in conflict rondom modemerk’

Zaaknr. 18/2140

De huisaccountant van een leverancier van badmode heeft de zorgplicht geschonden door na een conflict tussen de eigenaren vertrouwelijke informatie te delen en zich te richten op een van de twee ruziënde partijen.

Dat betoogde Paul van den Berg, advocaat van een van de twee aandeelhouders, tevens de klager, maandagmiddag bij de Accountantskamer. Hij verzocht het tuchtcollege daarom een maatregel op te leggen aan deze AA.

De twee eigenaren raakten in 2017 gebrouilleerd. Dit werd mede ingegeven door tegenvallende resultaten. De aandeelhouders besloten daarop niet samen verder te gaan en schakelden een onafhankelijke deskundige in voor de verdere afwikkeling.

De AA was zowel huisaccountant van de onderneming als van de twee BV’s van de eigenaren, beiden voor de helft aandeelhouder van het bedrijf. Hij wist van het conflict, maar heeft zich niet teruggetrokken – iets wat hem door klager kwalijk wordt genomen. De accountant is volgens Van den Berg blijven werken voor het bedrijf en voor (de BV van) de andere aandeelhouder.

Daarbij is de advocaat flink over de scheef gegaan, meet de advocaat. Hij verstrekte onder meer vertrouwelijke e-mails van zijn cliënt aan de andere eigenaar en dienst advocaat, zonder toestemming van klager. Ook zou hij de advocaat een kolommenbalans hebben toegezonden met tussentijdse resultaten – cijfers die nota bene aan klager werden onthouden. Zelfs een document waarin klager aandrong op finale kwijting – anders zou hij naar het tuchtcollege stappen – ging linea recta naar de tegenpartij.

Klager heeft daardoor naar eigen zeggen forse financiële schade geleden. De vertrouwelijke informatie is door de tegenpartij gebruikt in een rechtszaak. Dat kwam zijn positie niet ten goede.

De AA was zich van geen kwaad bewust. Ja, hij wist van de onenigheid; hij had goed overwogen of hij de opdracht terug zou geven, maar dat bewust niet gedaan, vertelde hij. “Als huisaccountant vond ik dat ik het bedrijf moest blijven faciliteren, al was het maar om de ingeschakelde adviseur goed te kunnen bedienen.”

Dat hij de ene partij zou hebben voorgetrokken, was volgens de accountant niet waar. Door de emails en andere info van de ene eigenaar naar de andere te sturen had hij slechts ‘maximale transparantie’ betracht. Hij wilde ‘niet met de ene partij communiceren ten koste van de andere’.

Wat de AA betreft  viel ook het schrijven waarin klager hem min of meer onder druk zette met het ‘dreigement’ naar het tuchtcollege te stappen, onder die transparantie. “Ik wilde voorkomen dat de andere aandeelhouder later zou kunnen denken dat ik me daardoor zou hebben laten beïnvloeden.”

De uitspraak: Waarschuwing voor AA wegens schenden vertrouwelijkheid

Auteur: Jan Smit / Juridisch Persbureau Zwolle