Tuchtzaak: 93.000 euro kwijt door fout accountant

Zaaknr. 20/2594

Een fysiotherapeut die jarenlang de salarisadministratie door een accountantskantoor laat verzorgen, ontdekt in 2019 een fout die haar ruim 93.000 euro gekost heeft. Is het accountantskantoor verantwoordelijk voor die fout?

Bij praktijken voor fysiotherapie was jarenlang de zogeheten all-in-loonberekening eerder gangbaar dan een uitzondering. De klaagster in deze tuchtzaak nam in 2011 haar eerste werknemer in dienst. Ze zat al jarenlang bij hetzelfde accountantskantoor en vroeg de beklaagde om raad. Ze stuurde een arbeidscontract mee als voorbeeld die ze van haar werknemer had gekregen. Pas acht jaar later ontdekte ze waarom in al die jaren haar omzet wel steeg, maar de winst niet. Sterker nog, dat jaar was ze op het punt bereikt waarop ze zelfs haar eigen salaris niet meer kon bekostigen. In de salarisadministratie was het misgegaan met die all-in-loonberekening. Een medewerker van een praktijk krijgt een percentage van de omzet die hij of zij gerealiseerd heeft. Dat deel van die omzet zijn de totale loonkosten. De werkgeverslasten moeten daar van af gehaald worden. Omdat hier een fout gemaakt werd, had de klaagster jarenlang veel te hoge lasten. Juist omdat ze haar werknemers veel te veel betaalde. Maar wiens fout was dat?

De accountant verschuilt zich achter zijn medewerker die de loonadministratie deed, zei advocaat Sander Drijber namens de klager. “Hij draagt de verantwoordelijkheid als eigenaar van het kantoor en hij is tuchtrechtelijk aan te spreken.'' De beklaagde had inmiddels zijn kantoor niet meer. Zijn opvolger ging in gesprek met de klager, erkende de fout en vervolgens betaalden notabene een aantal werknemers van de klaagster een deel van het salaris terug. “Maar op het moment dat de verzekeraar van de beklaagde zei: je bent niet gedekt, gingen de rolluiken dicht.'' En ook dat is tuchtrechtelijk verwijtbaar, zei de advocaat, want een accountant moet een klacht adequaat oppakken.

De accountant heeft nooit iets met de loonadministratie gedaan. Bovendien klaagde de eigenaresse van de fysiopraktijk al die jaren niet terwijl ze wel op de hoogte kan kunnen zijn van eventueel verwijtbaar gedrag. Zo moeilijk waren de cijfers niet. “Als de omzet bekend is, kan worden gezien dat de werkgeverslasten niet in rekening zijn gebracht. Je hebt amper een rekeningmachine nodig om dat vast te stellen'', zei advocaat Mark Volkerink. Of er een fout gemaakt is, hangt volledig af van de gemaakte afspraken en hoe die overeenkomst uitgelegd moet worden. En dat is meer aan de civiele rechter, zei de advocaat. “De klaagster zegt dat ze pas vanaf 2019 financiële problemen had en dat toen dit er is uitgekomen. Maar dat cliënt hier ooit anders tegenaan had moeten kijken, blijkt uit niets.''

Uitspraak van de tuchtrechter volgt binnen vijftien weken.