Tuchtzaak: ‘Accountants wisten van financiële malversaties’

Zaaknrs. 18/137 & 18/138

“Financiële malversaties'' noemde de klager die verschuivingen. Volgens de klager was de omzet op 31 december 2013 in de cijfers opgenomen ter grootte van 585.000 euro. In de voorgaande jaren lag die aanzienlijk lager. Dit was een onderneming die al jaren bestond en een constante omzet en winstgevendheid liet zien. Er werd 5,5 miljoen euro voor neergeteld maar opeens bleek dat de cijfers veel rooskleuriger waren dan voorgespiegeld. Een groot deel van die omzet in 2013 moest in de boeken van 2014 terecht komen. 

De beklaagde accountants stonden de verkoper bij. Volgens de klager wisten zij dat dat de totale verschoven omzet 525.000 euro was. Hiervan werd vlak voor de koop nog 277.000 euro gecorrigeerd. Maakt volgens de klager dat nog altijd 248.000 euro aan omzet onterecht op boekjaar 2013 terecht is gekomen. “Niet te begrijpen is dat de accountant, een financieel deskundige gespecialiseerd in het bepalen van de waarde van ondernemingen en die dus wist welke substantiële impact zijn zwijgen had, niet besloot om te spreken over de omzet die onterecht was gefactureerd in 2013 en volledig meewerkte aan de totstandkoming van de transactie.'' In 2016 ging het bedrijf uiteindelijk failliet.

Advocaat Hannelot van Berckel meent dat de klager te laat is. Hij wist al langer dan drie jaar van de feiten en dat is de termijn waarbinnen geklaagd moet worden. Al in april 2014, dus kort na de koop, wordt druk over de geschoven omzet gesproken. Gesteld wordt dat de klager er pas in de aandeelhoudersvergadering een jaar later over geïnformeerd werd. “Dat kan ik me niet voorstellen.'' In de zomer van 2014 vond ook een aandeelhoudersvergadering plaats een zeer aannemelijk is toen al over de cijfers gesproken, aldus de raadsvrouw.

Dan over de verkoop: de koper was zeer vasthoudend. De eigenaar stemde uiteindelijk in en liet een groot aantal van zijn wensen en eisen varen. Hij deed afstand van 1,2 miljoen euro aan vorderingen op het moederbedrijf en stemde in met de verkoop. De nieuwe bestuurder ging akkoord met de jaarrekening. “Als het allemaal zo erg zou zijn, had hij dat niet gedaan.'' 

Ook stelt de klager dat de verkoper in april 2014 in een mail de malversaties opbiecht. Er staat echter alleen dat de verkoper begrijpt dat de klager boos is over de verschoven omzet maar dat dit enige uitleg behoeft. Het was gebruikelijk om grote omzetten snel te nemen omdat er dan vaker nabestellingen kwamen. “Jij verzocht om een herziene prognose, ik had een conservatieve. Ik wil de dingen niet mooier voorstellen dan ze zijn. Die verschuiving is helder geadministreerd'', las de advocaat voor. Zij meent dat de verkoper juist transparant wilde zijn. De correctie van 277.000 euro was ook in het voordeel van de koper. “Ik heb je een prachtig en winstgevend bedrijf gegund'', schreef de verkoper aan de klager.

Op basis van die 'vervuilde cijfers' was ook een dividenduitkering van 3 ton gedaan. Kon die uitkering wel, wilde de Accountantskamer weten. “U construeert een document waaruit je zou opmaken: ja, er is een uitkeringstoets gedaan. Maar dat blijkt niet zo'', zei een van de leden van de Accountantskamer tegen een van de beklaagden. “Ik moest pragmatisch zijn'', reageerde hij. “Er is een vaststelling en goedkeuring voor een dividenduitkering en daar hoort een toets bij door het bestuur zelf. Daar ligt geen taak voor de accountant. Ik heb alleen voor mezelf gesteld wat wij moesten doen om te kijken of dat tot problemen zou leiden. De bank had al een financiering verstrekt. Als er iemand goed naar moet kijken, zijn dat de koper en de bank.'' 

Of die toets daadwerkelijk gedaan was, wist de accountant niet. “Ik zou het niet anders hebben gedaan'', reageerde hij.

Vonnis over circa 15 weken.

Auteur: Michiel Satink / Juridisch Persbureau Zwolle