Accountant ondertekende vervalst stuk

Zaaknr. 19/3

De accountant had de cijfers slechts 'gedeeltelijk' onderzocht. “Ik ging uit van de integriteit van de klant'', zei de inmiddels ex-accountant maandag in de Accountantskamer.

Vraag na vraag werden maandag op de gewraakte accountant afgevuurd. Want hij had niet zomaar wat ondertekend. In een echtscheidingsprocedure werd de betreffende schuldbekentenis gebruikt om, naar zeggen van de klager, ruim twee ton uit de boedel te onttrekken. 

Op papier hadden de ouders – een zeer vermogend stel uit het zuiden van het land – van zijn inmiddels ex-vrouw geld uitgeleend aan het stel. Maar er nooit iets van betaald. In de schuldbekentenis, die de man zou moeten ondertekenen, moet hij erkennen dat de ouders aan het stel die ruim twee ton hadden uitgeleend. 

Zijn ex-vrouw had inmiddels al het spaargeld en edelmetalen aan haar ouders overgedragen. Ten onrechte, bleek in maart 2015. De rechtbank in Zutphen gaf de man gelijk. Zijn ex-vrouw ging in beroep en de man vroeg aan zijn ex-schoonmoeder wat er nou waar was, van die schuldbekentenis. Daarop schreef de schoonmoeder een brief waarin staat dat het stuk nooit opgesteld had mogen worden. Het moest afgelopen zijn met de leugens. Maar hoe kon het dat de accountant die schuldbekentenis had ondertekend? Had hij wel voldoende onderzoek gedaan naar de achterliggende cijfers, wilde de Accountantskamer weten.

Geld en edelmetalen
De AA – sinds vorig jaar met pensioen – gaf aan de cijfers 'gedeeltelijk' onderzocht te hebben. “Wat er niet lag, kon ik niet onderzoeken'', zei hij over gebrekkige informatie aan de zijde van zijn klant, de ouders van de ex-vrouw van klager. “Dan had u op zijn minst een voorbehoud moeten maken'', merkte een van de leden van de Accountantskamer op. “Of niet moeten tekenen'', reageerde de beklaagde. Want het 'valselijk opgestelde stuk' achtervolgt de klager tot op de dag van vandaag. “Twee weken terug diende de zevende rechtszaak.'' 

Toch spande hij ook deze tuchtprocedure aan. Toen hij de accountant om uitleg vroeg, kreeg hij nul reactie. Via deze procedure hoopt hij antwoorden te krijgen. “De schuldbekentenis is opgesteld om mij te bewegen geld en edelmetalen af te staan. Op twee manieren werd de druk opgevoerd: ze dreigden met juridische stappen en de verklaring werd door de accountant ondertekend. Ik heb deze uiteindelijk niet ondertekend.'' 

Toen de klager begin 2015 de schuldbekentenis onder ogen kreeg, had hij al zijn twijfels. Toch wachtte hij het hoger beroep in 2016 af. Toen in februari dat jaar zijn ex-schoonmoeder met haar verklaring kwam, besloot hij verhaal te halen bij de AA.

In de schuldbekentenis staat dat de dochter de leningen kon gebruiken onder meer voor de aankoop van onroerend goed en dat de partner – ofwel de klager – wist dat hiermee een vordering op de boedel ontstond. De accountant onderzocht dat laatste niet: hij nam nooit contact op met de klager. Bovendien verwerkte hij de aangifte inkomstenbelasting van de ouders. Hij had dan die twee ton aan leningen in de administratie moeten aantreffen. Als die schuldbekentenis klopte, dan was de aangifte fout. Dat bevestigde de accountant. Wist de accountant ook niet dat de schoonmoeder zomaar haar handtekening onder die schuldbekentenis had gezet? “Nee, want dan had ik niet getekend.''

Uitspraak over circa 15 weken.

Auteur: Michiel Satink / Juridisch Persbureau Zwolle