‘Accountant liet zich misbruiken’

Zaaknr. 17/2424 | 17/2573

Ze werden als criminelen overvallen door de politie, zo omschreef hun raadsman Jop Reijnders. De drie klagende ondernemers kregen plots te maken met 450 beslagen die werden opgelegd. Hun wagens werden weggesleept, banktegoeden bevroren. Het doel van op het opleggen van beslagen is 'bewaring van recht', ofwel het voorkomen dat de schuldenaar vermogens wegsluist waarop de eiser recht meent te hebben. Maar dat was hier helemaal niet het achterliggende doel. De opdrachtgever van de accountant wilde met de beslagen de ondernemers in een positie manoeuvreren zodat ze bij onderhandelingen in een slechtere positie zaten. De accountant wist dat zijn cliënt ,,conservatoire rechtsmiddelen jegens natuurlijke personen ging treffen en daarbij bewust anticipeerde op het middels een 'first strike' vleugellam maken van deze natuurlijke personen'', aldus de advocaat. Zijn cliënt wilde een onderbouwing voor het door hem gewenste schadebedrag van bijna 64 miljoen euro. Het rapport, met ondertekening van een registeraccount, was de onderbouwing daarvan. En dat werd gebruikt om voor 75 miljoen euro aan beslagen op te leggen.

De ondernemers zitten in de verzekeringswereld. Volgens de advocaat is het opvallend dat de beklaagde registeraccount het rapport opstelde. De accountant was volgens hen helemaal niet thuis in de complexe verzekeringswereld. De accountant had moeten weten dat met zijn rapport de ondernemers zwaar geraakt werden. Mede op aandringen van zijn cliënt werd er niet vooraf hoor- en wederhoor gepleegd. Dat was 'om geen slapende honden wakker te maken'. De onderbouwing van zijn rapport 'rammelt' en helemaal laakbaar vonden ze het dat de accountant ook in een tweede rapport wederom geen hoor- en wederhoor toepaste. ,,Niets stond hem toen in de weg dat nu wel te doen.'' De raadsman vindt dit gedrag niet passen bij dat van een integere en professioneel kritische registeraccount. En met een simpel telefoontje had de accountant een forse fout in zijn berekening kunnen ontdekken. De schade werd berekend op basis van ruim 49.000 afgesloten polissen, terwijl het er in werkelijkheid slechts ruim 3.600 waren.

Anders dan de klagers menen heeft de accountant zijn rapport gebaseerd na bestudering van financiële informatie, zei zijn advocaat Menno Griffiths. De RA voerde berekeningen uit en verifieerde informatie zelf. En de berekeningen zijn grotendeels gebaseerd op informatie van klagers zelf. De opdracht die de accountant kreeg, was beperkt. Het ging niet om een onderbouwing van de standpunten van zijn cliënt, niet om het leveren van bewijs van schade en ook niet om het vaststellen van de aansprakelijkheid van de klagers. Zijn rapportage ,,werd dus niet gebruikt in een aansprakelijkheidsprocedure tegen klagers”. En daarmee deugt het fundament van de klachten niet. Wat was wel de opdracht? ,,De opdracht betrof uitsluitend de begroting van een geldvordering ten behoeve van een beslaglegging.” Het feit dat de accountant geen hoor- en wederhoor toepaste, vond het kantoor te billijken. Dit ook vanwege het beperkte doel van de opdracht en de beperkte strekking van het onderzoek: ,,het ging om een zakelijk geschil en, belangrijk, het betrof geen persoonsgericht onderzoek''.

In de vragenronde benadrukte de accountant dat hij een benadering van de schade had berekend. ,,Alleen is het woordje 'benadering' in het rapport weggevallen. We moesten extrapoleren en dan is het duidelijk dat het om een benadering gaat.'' Dat het rapport gebruikt zou worden om 450 beslagen op te leggen, wist de accountant niet. Hij maakte echter nooit bezwaar tegen het om deze manier gebruik maken van zijn rapport. ,,Ik zou dat maar alsnog doen dan'', tipte de voorzitter hem.

Uitspraak over circa 15 weken.

Auteur: Michiel Satink / Juridisch Persbureau Zwolle