Nieuwe EU-regels grensoverschrijdende insolventieprocedures in werking

De nieuwe regels inzake grensoverschrijdende insolventieprocedures zijn vandaag in werking getreden in de hele Europese Unie. De nieuwe regels werden in 2012 door de Commissie voorgesteld en in 2015 door de EU-wetgevers goedgekeurd.

De nieuwe regels hebben als doel de invordering van schulden in grensoverschrijdende insolventieprocedures te bevorderen. Ze moeten zorgen voor doeltreffende en efficiënte collectieve procedures voor de grensoverschrijdende invordering van schulden, waardoor bedrijven gemakkelijker kunnen herstructureren en schuldeisers gemakkelijker hun geld kunnen terugvorderen. De verordening heeft als doel jurisdictie- en wetsconflicten in grensoverschrijdende insolventieprocedures op te lossen. Voorts garandeert de verordening de EU-wijde erkenning van beslissingen op het gebied van insolventie.

Belangrijkste aspecten van de nieuwe regels:

  • Ruimere werkingssfeer: de nieuwe regels zijn van toepassing op meer nationale herstructureringsprocedures. Bepaalde moderne en efficiënte nationale herstructureringsprocedures vielen niet onder de oude regels en deze procedures konden bijgevolg niet worden gebruikt in grensoverschrijdende zaken. Vanaf nu is het wel mogelijk gebruik te maken van de moderne nationale herstructureringsprocedures om bedrijven te redden of geld terug te vorderen van schuldenaars in andere EU-landen.
  • Meer rechtszekerheid en meer waarborgen om faillissementstoerisme tegen te gaan: wanneer een schuldenaar zich elders vestigt net voordat hij de insolventieprocedure inleidt, zal de rechter zorgvuldig alle omstandigheden moeten onderzoeken om na te gaan of de schuldenaar oprecht handelt en niet voordeel probeert te halen uit soepelere faillissementsregels die op de andere plaats gelden. De rechter moet onderzoeken of er sprake is van faillissementstoerisme.
  • Meer mogelijkheden om bedrijven te redden: de nieuwe regels voorkomen secundaire procedures (procedures die voor een rechter worden ingeleid in een ander EU-land dan het land waar de statutaire zetel van het bedrijf gevestigd is), waardoor bedrijven in een grensoverschrijdende context gemakkelijker zullen kunnen worden geherstructureerd. Voorts voorzien de regels in waarborgen om de belangen van plaatselijke schuldeisers te verdedigen.
  • Gegroepeerde insolventieprocedures: de nieuwe regels scheppen een kader voor gegroepeerde insolventieprocedures. Dit zal de efficiëntie verhogen van insolventieprocedures waarbij verschillende leden van een groep ondernemingen betrokken zijn, waardoor de kans toeneemt dat de groep als geheel kan worden gered.
  • Insolventieregisters met elkaar verbinden: tegen de zomer van 2019 zullen de nationale elektronische insolventieregisters in de hele EU aan elkaar worden gekoppeld. Hierdoor zal gemakkelijker informatie kunnen worden verkregen over insolventieprocedures in andere EU-landen.

Achtergrond

De Europese Commissie heeft in 2012 een voorstel gepresenteerd voor de actualisering van de verordening van 2000, om de toepassing van de bepalingen van de verordening te bevorderen en derhalve het beheer van grensoverschrijdende insolventieprocedures efficiënter te maken. Het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie hebben het voorstel op 20 mei 2015 goedgekeurd en het voorstel treedt vandaag in werking. In 2014 heeft de Commissie ook een aanbeveling inzake herstructurering en een tweede kans gepresenteerd. Bij de evaluatie van de uitvoering van de aanbeveling door de lidstaten stelde de Commissie vast dat de regels nog steeds verschillen en in sommige lidstaten nog steeds niet efficiënt zijn. Daarom heeft de Commissie in november 2016 een richtlijn inzake insolventie van bedrijven voorgesteld, die vroege herstructurering en een tweede kans moet bevorderen.

Gerelateerde artikelen