Nederlandse werknemer gebruikt graag intermediair

Eén op de zes Nederlanders uit de beroepsbevolking oriënteert zich via een uitzendbureau of werving & selectiebureau (W&S bureau) op een nieuwe baan. Daarmee is de Nederlandse beroepsbevolking koploper in Europa. 

Nederland wordt op de voet gevolgd door Portugal, Finland, België, Spanje en Zweden. In deze landen is de adoptie en acceptatie van het vinden van een baan via een bureau veel meer gemeengoed dan bijvoorbeeld in Oekraïne, Letland, Estland of Oostenrijk waar het percentage allemaal rond 3 procent ligt. 

In deze landen is er bijvoorbeeld nog geen lange traditie van flexwerken of wordt het vinden van een baan middels een bureau of tussenpartij door wetgeving moeilijk tot onmogelijk gemaakt. 

Dit blijkt uit de Global Talent Acquisition Monitor 2018 van Intelligence Group, waarin bijna 60.000 mensen zijn geïnterviewd in 28 Europese landen.

Uitzendkrachten & freelancers in Europa
Wanneer we verder inzoomen op de data zien we nog meer interessante verschillen. Gemiddeld genomen gebruiken freelancers/ZZP’ers in Europa bureaus/intermediairs meer dan de gemiddelde werknemer uit de Europese beroepsbevolking. Landen die sterk van dit patroon afwijken zijn Portugal en Slovenië. Daar zien we juist dat freelancers (beduidend) minder geneigd zijn om bureaus en intermediairs te gebruiken. 

Goed om te weten wanneer je als werkgever/recruitment team de taak hebt om een flexschil aan te leggen. In Oekraïne, Slowakije, Litouwen, Oostenrijk en Duitsland is dit helemaal geen logische keuze. In sommige van deze landen hebben bureaus wel een rol voor de niet-freelance-beroepsbevolking. Verdere opvallende verschillen zijn:
–    Actieve baanzoekers gebruiken bureaus meer dan gemiddeld (niet verrassend natuurlijk!)
–    Vrouwen zoeken vaker naar een nieuwe baan via een bureau dan mannen

Op gebied van opleidingsniveau en leeftijd zijn de verschillen klein en soms sterk verschillend per land. In Spanje worden bureaus meer gebruikt door lager en middelbaar opgeleiden, terwijl in Portugal er nauwelijks verschil is tussen de opleidingsniveaus. In België gebruiken met name jongeren bureaus terwijl in Engeland dit met name de 35 en 50-plussers zijn.

Kortom, de spelregels rondom het belang en de inzet van bureaus, zowel voor uitzendkrachten als freelancers, verschillen sterk per land maar ook qua beroep. Wat vanzelfsprekend is in Nederland of Scandinavië, is dat zeker niet in de Duitstalige landen. Het opbouwen van een flexschil van freelancers en uitzendkrachten is veel logischer in de UK en Ierland dan in Midden-Europa. Verder verschilt de mate waarin er via een bureau wordt gezocht nog per functiegebied, ervaringsniveau en opleidingsniveau.