LTO Nederland ‘verbijsterd’ over uitstel invoering fosfaatrechten

LTO Nederland is verbijsterd dat de invoering van het stelsel van fosfaatrechten een jaar wordt uitgesteld. Volgens de organisatie krijgt het vertrouwen in de overheid een stevige dreun.

Gisteren werd bekend dat staatssecretaris Martijn van Dam van EZ zich genoodzaakt ziet tot uitstel omdat het voorgestelde rechtenstelsel door de Europese Commissie wordt opgevat als staatssteun. In plaats van op 1 januari 2017 treedt de regeling nu op 1 januari 2018 in werking.

 

“Verbijsterend dat ons dit in deze fase overkomt”, aldus Kees Romijn, voorzitter van vakgroep Melkveehouderij van LTO Nederland. “We beraden ons op wat ons nu te doen staat”, aldus Romijn.  

Van Dam heeft de leden van de regiegroep donderdag laten weten dat de Europese Commissie van mening is dat de invoering van het stelsel, zonder dat eerst de fosfaatproductie onder het plafond is, ‘ongeoorloofde staatssteun’ is. De mededeling van Van Dam kwam voor LTO bestuurders als een duveltje uit een doosje. Geheel onverwachts en onaangekondigd. “We weten tot dit moment niet wat hier precies achter zit. Dat is gissen en speculeren. Dat moeten we nu niet doen. Maar het is wel een feit dat het vertrouwen in de overheid een stevige dreun krijgt,” zegt Kees Romijn.

 

LTO Nederland ging er tot nu toe vanuit dat behandeling van het wetsvoorstel deze maand nog zou plaatsvinden in de Tweede Kamer. Dan zou er voor veel melkveehouders eindelijk duidelijkheid zijn. Romijn: “Daar wachten we eigenlijk al twee jaar op. Maar deze ellende overvalt ons. Dit heeft niemand binnen onze organisatie zien aankomen en hier heeft niemand wat van geweten. Althans daar gaan we vooralsnog vanuit.”

 

Wat de consequenties zijn van het uitstel, kan LTO Nederland op dit moment niet overzien. “Een nieuwe derogatie lijkt ver weg. En dat is onverteerbaar voor ons. Maar we beseffen dat we als sector een opdracht hebben, die verandert niet na deze mededeling van Van Dam.” LTO Nederland gaat met bestuurders, medewerkers en leden nadenken wat nu te doen. “Zeggen we het vertrouwen op en zien we wel verder? Zien we nog andere opties? Eerst maar eens nachtje slapen”, besluit Romijn. “Hoe dan ook. Het is een klap in het gezicht voor leden, medewerkers en bestuurders die aan dit dossier hebben gesjord en energie in hebben gestoken.”

 

Gerelateerde artikelen