Klager: ‘accountant op alle fronten gefaald’

Accountant faciliteerde fraude en poging tot oplichting bank, volgens de advocaat van een klager voor de tuchtrechter.

Zaaknr. 18/2053

Een levenslange schorsing. Dat eiste de advocaat van een klager maandag voor het tuchtcollege tegen een accountant die ‘alles verkeerd heeft gedaan wat hij verkeerd kon doen’.

Niet alleen ‘faciliteerde’ deze AA fiscale fraude en een poging tot oplichting van een Rabobank, ook de gevolgen voor klager en zijn gezin zijn ‘enorm’, stelde Joost Papeveld, advocaat van de klager. “De schade is zeer groot en niet te overzien. Dit dient terug te komen in een maatregel waarvan ook een waarschuwende werking uit gaat naar de beroepsgroep.”

De tuchtzaak draait om een agrarisch familiebedrijf uit De Peel. Klager runde deze onderneming, die bestond uit een varkens- en rundveehouderij en een nertsentak, samen met zijn broer en zus. Klager was verantwoordelijk voor de varkens- en rundveehouderij, zijn broer voor de nertsen. De zus was niet binnen het bedrijf actief.

Nadat moeder in 2007 overleed, besloten vader en de kinderen het bedrijf op een fiscaal zo voordelig mogelijke manier op te splitsen tussen de kinderen. Dat vergde een herstructurering, waarbij onder meer de persoonlijke ondernemingen van de kinderen eerst moesten fuseren. Die herstructurering leidde tot onenigheid. Dit werd nog eens versterkt door het verbod op de pelsdierhouderij per 1 januari 2013. 

Een adviesbureau dat de kinderen begeleidde bij de herstructurering schakelde de AA in. Het beoordelen van de ruilverhouding en de vermogensoverheveling naar de nieuwe fusieholding was zijn taak. Basis daarvoor vormden de samengestelde jaarcijfers 2014.

Met die cijfers is volgens klager buiten zijn medeweten flink geknoeid. Desondanks verstrekte de accountant  november 2015 drie goedkeurende controle- en fusieverklaringen. Dat laatste neemt klager hem zeer kwalijk. Temeer omdat de accountant de cijfers naar zijn zeggen lukraak heeft overgenomen zonder te beschikken over een adequaat dossier dan wel zelf onderzoek te doen naar de grondslag van die cijfers. Hij heeft volgens klager te veel geleund op andere partijen zoals het administratiekantoor, de notaris en een advieskantoor – volgens klager allemaal, net als de accountant, gevestigd in dezelfde straat.

Klager meent onder meer dat er in 2013, 2014 en 2015, vlak voor de herstructurering, miljoenen euro’s vanuit de nertsentak zijn overgemaakt naar zijn broer en zus – in totaal maar liefst 3,1 miljoen euro. Ook zou er bij de fusie flink zijn geknoeid met de waardering van vastgoed. Zo zijn de bedrijfsgebouwen van de nertsenfokkerij ingebracht voor 2,4 miljoen, terwijl de werkelijke waarde, door het nertsenverbod, zou zijn gedaald tot 668.000 euro. Minstens zo kwalijk is volgens klager dat er ook een flinke som vreemd vermogen is omgezet in eigen vermogen – agioreserve om precies te zijn.

Met deze opgeklopte balansgegevens heeft de nieuwe holding – lees: de broer en zus van klager – vervolgens voor 4,85 miljoen euro financiering aangevraagd bij Rabobank, wederom zonder medeweten van klager. Die ontdekte dit min of meer bij toeval en lichtte daarop de bank in, waardoor de financiering uiteindelijk niet is verstrekt.

Volgens klager heeft de accountant op alle fronten gefaald. En hij is niet de enige professionele betrokkene die blaam treft, meent de varkenshouder; voor hem aanleiding de Accountantskamer te verzoeken het kantoor van de AA inzake dit dossier compleet door te lichten. “Dit dossier ligt op veel bureaus van diverse, al dan niet gerechtelijke, autoriteiten te branden”, verkondigde advocaat Papeveld. Hij doelde hiermee onder meer op de fiscus, waar de zaak volgens hem ook onder het vergrootglas ligt.  

“Een passant een jarenlange en complex proces. Alle door betrokkene benodigde informatie is door andere adviespartijen aangeleverd: zijn eigen activiteiten kwamen feitelijk neer op een rekenexercitie.” Tessa de Mos, de advocaat van de AA, liet weinig heel van de aantijgingen. Ze gaf toe dat haar cliënt te veel heeft vertrouwd op de bij de herstructurering betrokken advies- en uitvoerende partijen. Maar, voegde zij toe, dit heeft naar het oordeel van de AA ‘niet geleid tot enig financieel nadeel voor klager’.

Van het faciliteren van “gerommel” met de financiële cijfers door de AA is volgens haar evenmin sprake en hem dan ook niet aan te rekenen. “Het samenstellen dan wel controleren van de jaarcijfers 2014 en de tussentijdse vermogensopstelling behoorde niet tot zijn opdrachten”, aldus De Mos.

Van dat laatste waren de leden van het tuchtcollege aan hun vragen te horen klaarblijkelijk nog niet zo overtuigd. Wat de accountant de cijfers dan wél had gecontroleerd, wilden ze van hem weten. “Ik heb mij volledig gebaseerd op taxatierapporten en balansen”, antwoordde de AA. Hij had daarbij ‘geen onregelmatigheden ontdekt’. 

Erg blij met zijn rol in de zaak was de AA achteraf duidelijk niet. Een ding staat voor hem vast: dit soort ‘complexe opdrachten’ vervult hij nooit meer.

Overigens was de AA niet de eerste die zich in deze affaire voor de Accountantskamer moest verantwoorden. Ook de accountant die begin 2018 de opdracht aanvaarde om de geconsolideerde jaarrekening te maken van de holding over 2017 kreeg van deze klager een klacht aan de broek. Die is behandeld in oktober vorig jaar; de uitspraak laat nog op zich wachten.

De uitspraak: Doorhaling voor accountant die ‘te grote broek’ aantrok

Auteur: Jan Smit/Juridisch Persbureau Zwolle

Gerelateerde artikelen