Doorhaling AA partner met psychische problemen

De AA schrok zich rot destijds, zei hij in mei tijdens de zitting. "Ik wist van niets, ik dacht dat ik een hartinfarct kreeg."

Door Jan Smit

Zaaknr. 20/210

Wij schreven eerder over deze zaak: Psychische problemen partner bezorgen AA klacht NBA

De Accountantskamer heeft de inschrijving van de AA wiens kantoor zich anderhalf jaar heeft onttrokken aan alle kwaliteitsbeoordelingen omdat zijn partner buiten zijn weten de toetsingen steeds afgezegde voor een maand doorgehaald.

Volgens de tuchtrechters mocht de AA weliswaar in beginsel zijn mede-eigenaar vertrouwen, maar blijft hij als accountant verantwoordelijk voor het inrichten van het kwaliteitssysteem en het toezicht op de naleving daarvan. 

Voor de nu geschorste accountant begon de zaak zaterdagmiddag 13 december vorig jaar. Hij kreeg op zijn thuisadres een brief van de NBA waarin de beroepsvereniging schreef dat zij een tuchtklacht tegen hem ging indienen omdat zijn kantoor de anderhalf jaar daaraan voorafgaand liefst negen periodieke toetsingen door de Raad van Toezicht zou hebben afgezegd. Ook zouden de verplichte jaarlijkse monitorings- en oriëntatielijsten niet zijn ingevuld. Omdat hij de enige AA is bij het kantoor, hield de NBA hem hiervoor verantwoordelijk.

De brief was helder: door kwaliteitsbeoordelingen stelselmatig aan zijn laars te lappen en alle correspondentie van de raad te negeren had de accountant de gedragsregels op het gebied van professionaliteit, zorgvuldigheid en vakbekwaamheid ernstig geschonden. Dit verdiende een tuchtmaatregel.

De AA belde onmiddellijk zijn kantoorpartner, tevens zijn neef en vriend. Iemand die hij al 57 jaar door en door kende; ze hadden nog samen in de wieg gelegen. Die, net als hij, ook zijn opleiding tot AA had afgerond, maar niet stond ingeschreven omdat hij geen stage had gelopen. Die, net als zijn neef, destijds in loondienst werkte, maar ook wel eens wat anders wilde. Reden voor het duo om in 2007 samen een eigen kantoor te starten. Met een duidelijke rolverdeling. De neef bestierde het kantoor, inclusief het verzorgen van administraties, de AA deed de controle- en samenstellingsopdrachten en was dus vaak op pad. 

Had zijn neef soms iets voor hem achtergehouden? De neef bekende – beschaamd. Ja, hij had de post van de Raad van Toezicht gelezen, maar er verder geen aandacht aan besteed. “Ik had teveel op mijn bordje, dus heb ik het laten liggen,” vertelde de man, die op verzoek van de AA was meegekomen naar de zitting om eventuele vragen te beantwoorden. 

De AA reageerde woest toen de neef hem dit alles in december opbiechtte. De neef bood aan er alles aan te doen wat in zijn macht lag de schade voor de accountant te beperken. Hij nam daarmee genoegen en liet de zaak aan zijn neef. De AA, in december tijdens de zitting: “Ik dacht dat die klacht inmiddels toch onafwendbaar was. Als de klacht over een paar weken binnen was, wilde ik actie ondernemen.” 

Maar de brief met de klacht bleef uit. Tot de AA op 30 april een telefoontje kreeg van het secretariaat van de Accountantskamer. Waarom hij, alle herhaalde verzoeken ten spijt, niet had gereageerd op de tuchtklacht van de NBA. Er was nog geen verweerschrift binnen. Over twee weken zou de zitting al plaatsvinden.

Opnieuw had de neef alle correspondentie over de zaak verzwegen. De raad had de klacht al in januari naar kantoor gestuurd, maar de AA wist van niets. Pas toen drong de waarheid tot de accountant door. Zijn neef had hem anderhalf jaar lang voorgelogen. Maar liefst negen aangekondigde toetsingen van de raad bleken door hem met fictieve redenen afgezegd. De ene keer zou de moeder van de AA zijn overleden – die is overleden, maar dat was vier jaar daarvoor – , een andere keer lag de accountant in het ziekenhuis; nog eens zo’n vier maal lag hij ziek ik bed, mailde de neef de Raad van Toezicht.  

Een direct gevolg van de psychische gesteldheid van de neef, betoogde diens advocaat in zijn verweer. “Mijn cliënt heeft al geruime tijd last van depressieve klachten, negatieve gedachten en andere klachten van dien aard. Daarbij heeft hij de toevlucht genomen tot ‘destructief probleemoplossingsgedrag’, aldus zijn therapeut. De gevolgen zijn dat bestaande achterstanden steeds groter worden, dat de ene achterstand gevuld werd met de andere. Een negatieve vicieuze cirkel.’’

De AA was zich naar eigen zeggen wezenloos geschrokken van het gebeuren. “Mijn vertrouwen in de mensheid heeft een flinke deuk opgelopen. Als je zelfs je neef die je al 57 jaar door en door kent al niet meer kunt vertrouwen, wie dan nog wel?”

Maar hij heeft ervan geleerd, vervolgde hij. De samenwerking met de neef is inmiddels beëindigd. De AA gaat voor zichzelf beginnen, waarbij hij zich een ding heeft: alle post, mail en telefoonverkeer komt in vervolg binnen bij hem. “Dit zal mij geen tweede keer overkomen.”

Dat de AA heeft besloten de samenwerking met de neef te beëindigen beoordeelt de Accountantskamer positief. Wel raad het tuchtcollege hem aan om een cursus op het gebied van kwaliteitssystemen te volgen, zodat zijn kennis daarover wordt geactualiseerd en vergroot.
 

Gerelateerde artikelen