De tuchtrechter regelt een goed gesprek over dubbelrol AA

Was het een idee dat beide kampen, voordat het tot een uitspraak van de tuchtrechter zou komen, eerst nog eens zouden kijken of ze er samen alsnog uit kunnen komen? Een voorstel van de voorzitter van het tuchtcollege waar partijen met een volmondig ‘ja’ op regeerden. Ze krijgen vier maanden de tijd. Laten zij niets van zich horen dat volgt 3 april volgend jaar alsnog de uitspraak.

Het ging over een emotionele zitting van afgelopen maandag. Niet in de laatste plaats door de ‘ingrediënten’: de financiële afhandeling van een scheiding en een erfenis. Als respectievelijk accountant en executeur-testamentair speelde een AA daarbij een belangrijke rol. Volgens klaagster, die in 2014 scheidde van haar man, heeft hij daarbij haar ex voortgetrokken. Bij de verdeling van de boedel en als executeur-testamentair na het overlijden van de moeder van haar ex.

Een dubbelrol die niet te combineren valt, betoogde Robin Vane, advocaat van klaagster. “Als executeur moet hij de belangen van de zoon behartigen; die was de enige erfgenaam. Bij de verdeling van de boedel moet hij de belangen van de zoon en die van mijn client behartigen. Die combinatie brengt een groot risico op belangenverstrengeling met zich mee.”

Belangrijkste grief
Toch was dat niet klaagsters belangrijkste grief. Ze valt vooral over het feit dat de AA volgens haar nooit rekenschap en verantwoording heeft afgelegd over de boedelverdeling. “Het enige wat ik heb gekregen was een Excelletje”, aldus de vrouw. “En dat pas nadat ik een rechtszaak tegen hem had aangespannen, waarin de rechter hem heeft opgedragen openheid van zaken te verschaffen. Maar daar zaten geen onderliggende stukken bij, dus daar heb ik niets aan.”

Die stukken gingen onder meer over een schenking aan de nalatenschap van 81.000 euro en informatie over de verkoop van de woning van de overleden schoonmoeder. Al enige jaren zou de vrouw de AA om die onderliggende informatie hebben gevraagd. Omdat ze daar recht op heeft, aldus klaagster. Ze verwees daarbij naar een convenant dat de accountant samen met een vertrouwenspersoon van klaagster met haar en haar ex in 2014 zou hebben ondertekend. Een convenant waarin de AA en de vertrouwenspersoon zich verplichten de boedelscheiding goed af te wikkelen. Insteek daarbij was dat klaagster en haar ex de waarde van hun gemeenschappelijk bezit zouden delen.

Boot afgehouden
De AA zou telkens de boot hebben afgehouden. Ook zou klaagster de vertrouwenspersoon, een emeritus  hoogleraar, om de stukken hebben gevraagd. Een verzoek waaraan deze niet kon voldoen, omdat de AA ook hem de stukken niet wilde geven, aldus de vrouw.

Niet professioneel. Zo duidde haar advocaat dit gedrag. Temeer omdat de AA haar ook nog eens zou hebben gemeld dat ze ‘maar eens een toontje lager moest zingen’, omdat hij anders ‘stappen zou ondernemen’.

Uit piëteit
Dat hij de belangen van de ex- van klaagster had laten prevaleren, klopt, reageerde de accountant. Uit piëteit, aldus de AA. “Ik heb mij bij deze zaak vooral laten leiden door de toestand van de moeder. Zij was dementerend. En ik ben opgekomen voor haar zoon. Hij heeft een cognitieve beperking en was niet opgewassen tegen het verbale en communicatieve geweld wat op hem is afgekomen. Ik voelde mij meer een sociale raadsman dan een accountant-adviseur.”

Over zijn weigering de onderliggende stukken van het Excel-bestand aan klaagster te geven zei hij: “Ik heb mevrouw (klaagster, red.) aangeboden de stukken bij mij op kantoor te komen inzien, maar daar nam ze geen genoegen mee. Ze bleef maar aandringen. Op een gegeven moment heb ik toen in de emotie uitlatingen gedaan die onprofessioneel zijn, maar ik ben ook een mens van vlees en bloed.”

Zichtbaar geëmotioneerd
Op een gegeven moment leek het er alsnog van te komen. Samen met de vertrouwenspersoon wilde de AA rekenschap en verantwoording aan klaagster afleggen, vertelde hij zichtbaar en hoorbaar geëmotioneerd. Maar daar wilde hij dan wel voor betaald worden. Volgens de accountant had hij met het verstrekken van het Excel-bestand aan het door hem ondertekende convenant voldaan. Daar hadden klaagster en haar ex hen voor betaald, maar dit was ‘extra werk’, aldus de accountant. Daar ging klaagster op haar beurt weer niet mee akkoord. De AA had zijn opdracht nog niet volledig uitgevoerd, vond zij.

Een patstelling die de voorzitter deed besluiten tot een korte schorsing. De tuchtredders vonden het lastig grip op het dossier te krijgen, lichte de preses na de schorsing toe. Was het gezien de hoge kosten en het tijdsbeslag van de procedure bij de Accountantskamer en eventuele juridische vervolgstappen niet beter om toch nog eens met elkaar in gesprek te gaan. En dan niet met een mediator – “Ook dat kan een kostbaar en langdurig proces zijn” – maar met klaagster, haar advocaat en de AA, waarbij de accountant zich mocht laten vergezellen van een collega-accountant die de zaak niet kende.

“Een goed idee,” reageerde de accountant. “Een geweldig idee,” aldus klaagster, daarbij gesteund door haar advocaat die sprak van het “begin van een oplossing”. Voor de AA in de tweede ronde nog aanleiding tot een ontboezeming: “Ik had nooit met mijn ogen dicht mijn handtekening onder het convenant moeten zetten. Maar ik heb het wel gedaan en dan moet ik daar ook uitvoering aan geven.”