Curator: ‘AA failliete onderneming heeft steken laten vallen’

Door Jan Smit

Zaaknr. 19/1096

‘Verjongde’ debiteuren, een hoge rekening-courantpositie, te optimistische prognoses: de accountant van een inmiddels failliete leverancier van tafelproducten en catering equipment heeft in de jaarrekeningen voorafgaand aan deze deconfiture (te) veel steken laten vallen.

Hierdoor hebben onder andere de crediteuren en de bank al die jaren een te positief beeld gekregen van de financiële positie van de onderneming. De AA verdient daarom een tuchtmaatregel, bepleitten de curator en diens advocaat maandagmiddag bij de Accountantskamer.

CNF Koetsier heet dit failliete bedrijf. De Bossche onderneming is in november 2017 failliet verklaard. Advocaat Jan Stadig werd benoemd tot curator.

Stadig ontdekte in de jaarrekeningen 2014 tot en met 2016 een aantal opvallende posten. Hoe kon het dat de accountant van de onderneming daar bij de samenstelling van de jaarrekeningen niet over was gevallen?, vroeg hij zich af. Kon hij deze AA daarvoor wellicht aansprakelijk stellen? 

De curator schakelde advocaat Arnoud van Campen in. Die vond de posten eveneens merkwaardig – voldoende om de AA daarover nader aan de tand te voelen. Hij mailde de AA een aantal vragen. Die werden summier beantwoord. Een tweede mail met vragen bleef onbeantwoord. Ook op een verzoek van de advocaat om een gesprek zou de AA niet hebben gereageerd. Voor de curator reden een klacht in te dienen bij het tuchtcollege.

De curator en de advocaat vallen vooral over de hoogte van de rekening-courant, de post debiteuren en de prognoses.

Volgens beide heren is de rekening-courantpositie sterk opgelopen omdat er allerlei vorderingen zijn opgenomen waarvan al a priori duidelijk was dat ze nooit meer zouden worden terugbetaald. Ze wezen daarbij onder meer op leningen en salarissen/management fees van de twee (indirecte) aandeelhouders. Van Campen: “Privé en zakelijk zijn door elkaar gehaald. Dat schept veel verwarring en lijkt mij bovendien niet zuiver.”

De debiteurenpositie is volgens de klagers sterk ‘verjongd’: van de in totaal 9 ton euro aan debiteuren is volgens hen voor zeker 3 ton euro ‘gerekwalificeerd tot debiteur’. Van Campen wees onder meer op een factuur van een kleine 25.000 euro voor een ziekenhuis uit Eindhoven. Die nota zou al in de jaarrekening 2014 zijn ingeboekt  en op 31 december 2016 ineens weer zijn gecrediteerd en gedebiteerd.

Ook de winstprognoses – 138.000 euro voor 2014, 199.000 euro voor de twee boekjaren daarop – waren volgens de curator en diens advocaat te rooskleurig, al was het maar om dat die bedragen in de praktijk nooit werden gerealiseerd.

Volgens de AA is de curator met zijn aantijgingen bij de tuchtrechters aan het verkeerde adres. “De curator wil deze tuchtuitspraak maar voor een ding gebruiken: het aantonen van onbehoorlijk bestuur,” aldus Lythia Tolatzis, een van zijn advocaten. “Daar heeft mijn cliënt niets mee te maken. Hij heeft louter samenstellingswerkzaamheden verricht.”

Dat de AA de tweede mail met vragen van de advocaat van de curator niet heeft beantwoord, klopt. Maar dit had volgens Alexander van der Voort Maarschalk, de tweede advocaat van de accountant, een andere reden. “Mijn cliënt was best bereid tot antwoord op vragen over rekening en verantwoording. Maar daar gingen veel vragen niet over. Bovendien was de mail nogal offensief. Zo van: u declareert wel, maar wat hebt u daar als accountant nu eigenlijk voor gedaan? Dat zette de toon.” 

Ook inhoudelijk snijden de klachten volgens de AA en diens advocaten geen hout. Van verjongde debiteuren is volgens hen geen sprake. De vordering op het ziekenhuis in Eindhoven is volgens Van der Voort bijvoorbeeld nooit uit de boeken verdwenen. De hoge rekeningcourantpositie was volgens de AA binnen een paar jaar flink ingedikt, evenals de omvangrijke post debiteuren. “Bij CNF piekten de orders vaak in het vierde kwartaal. Die facturen werden dan pas het jaar daarop voldaan,” lichtte de accountant toe.” En de optimistische prognoses? Die kwamen uit de koker van het management en waren in lijn met de resultaten in de voorgaande jaren. Bovendien was er nogal op de personeelskosten bezuinigd. Voor de AA kortom destijds geen reden daar vraagtekens bij te plaatsen.

De uitspraak: Berisping voor AA gefailleerde leverancier tafel- en cateringproducten