Borrelpraat leidt tot klacht bij Accountantskamer
Eind november 2009 al eindigde de werkrelatie tussen de klager en beklaagde. Een paar maanden later deed de accountant een melding bij de Belastingdienst. Het leidde tot een boekenonderzoek van december 2013 tot medio 2015, zei de klager. Ook de FIOD besloot het kantoor door te lichten. De accountant had de advocaat echter nooit gewaarschuwd dat de administratie van zijn kantoor rommelde, zei de klager. De uitkomsten van dat boekenonderzoek en het opstellen van de jaarrekeningen tot en met 2009, daarover klaagde de advocaat niet. Het ging hem over de uitlatingen die de accountant de afgelopen jaren deed. Zo deelde hij vertrouwelijke informatie met een ontslagen medewerker van het advocatenkantoor. En zette deze vervolgens aan om een klacht in te dienen bij de deken. Nog bozer werd de klager toen hij de producties van het verweerschrift nog eens goed doornam. E-mails die de accountant toevoegde zijn overduidelijk vervalst, betoogde hij. “De feiten worden omgedraaid en de waarheid wordt geweld aangedaan.”
‘Borrelpraat’
Volgens advocaat Jules Debije gaat het gros van de klachten over feiten die ouder zijn dan zes jaar. En dat maakt dat de tuchtrechter de klager voor die feiten niet-ontvankelijk moet verklaring. “Het enige dat nog resteert is borrelpraat”, zei hij. Een ontslagen medewerker van het advocatenkantoor van klager 'liep leeg' op een kerstborrel. Hij vertelde verbaal en fysiek mishandeld te zijn. De accountant die dit aanhoorde, wees de ontslagen man slechts op de weg die hij mogelijk kon bewandelen. “En dat staat ieder vrij.” Vertrouwelijke gegevens zijn nooit gedeeld. De klager legde een verklaring over van de Belastingdienst waarin wordt aangegeven dat de advocaat altijd netjes aan zijn verplichtingen voldeed. “Maar dat is een verklaring uit 2010, nog voor bij hem, om het eens in het Rotterdams uit te drukken, fiscaal de pleuris uitbrak. Durft hij met droge ogen te beweren dat er geen naheffingen plaatsvonden? Dat de omvang van de fiscale fraude niet groter was dan drie of zelfs vier ton? Dat de basis van die ontdekking van de fraude ligt in de melding van mijn cliënt in 2010, dat zij zo. Klager begon zijn betoog over maatschappelijke plichten van advocaten en accountants. Het was de plicht van de accountant om deze misstanden te melden.”
‘Lastercampagne’
De klager benadrukte dat niet de feiten uit 2009 centraal staan in zijn klacht. “Waarom heeft u mijn boekhouding verziekt en bent u jarenlang achter mijn rug om een lastercampagne blijven voeren?” vroeg hij de beklaagde. Volgens de raadsman van de beklaagde is van een lastercampagne zeker geen sprake.
Vonnis over circa 15 weken.
(Zaaknr. 17/670)
[Door: Michiel Satink / Juridisch Persbureau Zwolle]