Beperking dagloongarantie alleen mogelijk voor nieuwe gevallen
De Centrale Raad van Beroep is de hoogste rechter op het gebied van het sociale bestuursrecht, het ambtenarenrecht en delen van het pensioenrecht.
Dagloongarantie
Voor de berekening van de hoogte van een werkloosheidsuitkering wordt gekeken naar het dagloon. Tot 1 juni 2013 kende de dagloonregeling een garantie voor werknemers die zijn overgestapt van een beter betaalde baan naar een lager betaalde baan (dagloongarantie). Als zij uit deze laatste baan werkloos werden, werd de werkloosheidsuitkering mede gebaseerd op het loon uit de eerste baan. Vanaf 1 juni 2013 konden werknemers alleen aanspraak maken op de dagloongarantie, als zij vanuit werkloosheid werk hadden aanvaard bij een andere werkgever en binnen een bepaalde termijn opnieuw werkloos werden. De Centrale Raad van Beroep beantwoordt in de genoemde uitspraken de vraag of werknemers die van baan zijn gewisseld zonder tussentijds recht te hebben gehad op een werkloosheidsuitkering terecht niet in aanmerking zijn gebracht voor de dagloongarantie.
Geen overgangsrecht
Bij het vervallen van de dagloongarantie van werk-naar-werk is geen overgangsrecht gemaakt. De wijziging is bovendien pas op 30 mei 2013 bekend gemaakt. De werknemers die vóór 31 mei 2013 de overstap van werk naar werk zonder tussenliggende werkloosheid hebben gemaakt, waren dus niet op de hoogte van deze wijziging en konden hiermee ook geen rekening houden. De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat bij het laten vervallen van de dagloongarantie voor gevallen van overgang van werk naar werk zonder tussenliggende werkloosheidsuitkering, rekening had moeten worden gehouden met werknemers die voor 31 mei 2013 al ander werk hadden geaccepteerd en die meenden bij werkloosheid terug te kunnen vallen op een hoger dagloon uit hun eerdere baan. Voor deze werknemers moet alsnog de oude dagloongarantieregeling worden toegepast. Voor werknemers die na 30 mei 2013 de overstap van de ene naar de andere baan hebben gemaakt zonder tussenliggende werkloosheidsuitkering geldt dit niet. Zij konden immers op de hoogte zijn van de gewijzigde regeling en bij het accepteren van een andere baan hun beslissing daarop afstemmen.
Het oordeel van de Centrale Raad van Beroep is in deze zaak een eindoordeel. Partijen kunnen tegen deze uitspraak dan ook geen hoger beroep instellen.