Belastingdienst plukt 190 miljoen aan verhuld vermogen

De Belastingdienst heeft vorig jaar 190 miljoen euro geheven op vermogens die voor de fiscus verstopt waren. Dat is inclusief boetes en rentes. Sinds vorig jaar jaagt de fiscus actief op inkomen en vermogen dat verborgen wordt gehouden.

De Belastingdienst heeft hiervoor het programma Verhuld Vermogen opgezet. Dit als reactie op de steeds inventievere opzetjes om vermogen te onttrekken aan de fiscus.

De Belastingdienst ziet twee dadergroepen. De eerste bestaat uit mensen die zich door adviseurs hebben laten verleiden tot het verhullen met een constructie. Zij zijn vaak opgelucht als ze er met de fiscus uit kunnen komen. Eerst geven ze inzicht in hun tot dat moment verhulde vermogen en betalen vervolgens alsnog de verschuldigde belasting, rente en een boete. 

Het team Verhuld Vermogen zoekt uit of er overe bepaalde vermogen nog belasting moet worden betaald. Vermoeden zij een strafbaar feit, dan kan het dossier zomaar bij de FIOD belanden. 

In 2020 behandelde de Belastingdienst ruim 2600 potentiële verhullingszaken. Daarbij gaat het om bedragen van boven de tienduizend euro. Het onderzoek richt zich op Nederlanders die meestal in het buitenland vermogen hebben, waarbij zij alsnog belasting plus een boete en rente moesten betalen.

De Belastingdienst wijst erop dat zwart sparen steeds lastiger wordt. Bankgeheimen zijn grotendeels verdwenen en landen wisselen steeds meer gegevens uit. Het nieuwe verhullen gebeurt volgens de Belastingdienst door mensen die hun toevlucht nemen tot verder opgetuigde, steeds inventievere constructies die het astig maken om vermogens te achterhalen.

Het programma Verhuld Vermogen kent verschillende trajecten om dat onbekende vermogen te vinden. Onderzoek bijvoorbeeld naar financiële gegevens die ruim honderd landen onderling automatisch uitwisselen via de zogeheten Common Reporting Standard (CRS). 

Een ander voorbeeld is onderzoek naar debet-creditcards. Met een buitenlandse betaalkaart, gevoed door het vermogen dat iemand in het buitenland verborgen houdt, kun je in Nederland aankopen doen. In de betaalgegevens is dan meestal niet te zien van wie de kaart is. De Belastingdienst kan dan via betalingsverwerkers die gegevens opvragen en analyseren.
 

 

 

De tweede dadergroep zijn mensen die in het volle besef hun vermogen trachten te verhullen. Zij stappen vaker naar de rechter zodra ze tegen de lamp lopen. 

 

Gerelateerde artikelen