Alarm over hoge looneis van de vakbonden
De vakbonden nemen enorme risico’s door te hoge loonwensen te formuleren en verkorting van de werkweek te bepleiten. Als die wensen leiden tot hoge cao-afspraken en dus tot veel hogere loonkosten, zullen Nederlandse bedrijven aan concurrentiekracht inboeten. Uiteindelijk gaat dat ten koste van de welvaartsontwikkeling van het land.
- De looneis van zeven procent plus een vierdaagse werkweek is werkgevers te gortig
- Vooral omdat de economie zwaktes kent, zoals inflatie, de Duitse markt en de arbeidsproductiviteit
- De export en de industrie zitten ook al in de hoek waar de klappen vallen
- Arbeid driegt door de eisen onbetaalbaar te worden
Dat stelt werkgeversvereniging AWVN in reactie op de door CNV en FNV naar buiten gebrachte vakbondsinzet voor de cao-onderhandelingen van de komende periode. Beide vakbonden gaan voor loonsverhogingen van tenminste zeven procent. Dat percentage komt zelfs uit tot boven de vijftien procent als de voorstellen voor de verkorte werkweek worden meegenomen. Zowel CNV als FNV bepleiten om de werkweek sterk te verkorten, tot 32 uur per week.
Vierdaagse werkweek is absurd
AWVN noemt het pleidooi voor de vierdaagse werkweek “absurd”, gezien de krappe arbeidsmarkt. Daarnaast is de economie vergeven van de onzekerheden, zoals alarmerende berichten over de Duitse economie. In Nederland zit de industrie in de knel en is de export van goederen gedaald.
De werkgeversvereniging vreest dan hoge loonwensen leiden tot hogere inflatie. AWVN wijst al langer op de discrepantie tussen loonstijgingen en de ontwikkeling van de arbeidsproductiviteit. Tegenover de hoge loonstijgingen van de afgelopen jaren staat weinig productiviteitsverbetering. Arbeid wordt daardoor onevenredig duurder. Daardoor ontwikkelt de kostenstructuur van bedrijven zich negatief en verzwakt de concurrentiepositie.
AWVN luidt de laatste tijd al vaker de alarmbel over de loonstijgingen. Steevast is het verhaal dat die de economische positie van Nederland aantasten.