Accountant stond zowel koper als verkoper aandelen bij

De eigenaar van een bouwbedrijf in Drenthe hoorde dat hij ongeneeslijk ziek was. Binnen een week zaten hij, zijn vrouw en de beklaagde registeraccountant om tafel om de toekomst in goede banen te leiden. Mevrouw zou bestuurder worden van de holding, alleen om de laatste zaken van haar man na zijn aanstaande dood te regelen. Wat mevrouw niet wist was dat de holding hoofdelijk aansprakelijk was voor een lening van 560.000 euro van het dochterbedrijf, de bouwonderneming.

Na de aandelenoverdracht van het bouwbedrijf van haar inmiddels overleden man naar haar zwager ging het fors minder in de bouwwereld. ‘De holding is nu technisch gezien failliet’, zei haar raadsman. Dat de registeraccountant bij de aandelenoverdracht tegenstrijdige belangen vertegenwoordigde, heeft hij nooit erkend, zei de vrouw vrijdag in de Accountantskamer. ‘Hij heeft nooit gezegd dat het onverenigbaar was. Mijn man was overleden. Ik wilde alleen van alle zaken af zijn.’

De accountant ontkent de koper geadviseerd te hebben over de prijs van de aandelen. En hij ontkende ook betrokken geweest te zijn bij het vaststellen van het gewraakte krediet. Leugens, zei de raadsman van de klaagster. ‘Had de accountant gedaan wat hij had moeten doen – een van de partijen verwijzen naar een andere adviseur – dan hadden we deze problemen niet gehad. De hoofdelijke aansprakelijkheid zou dan al snel bekend zijn geworden.’ Hij liet mevrouw in de waan dat ze na de aandelentransactie overal vanaf was. Omdat van het bedrijf weinig te verwachten viel, ging de vrouw akkoord met een verkoop van de aandelen voor 1 euro. ‘Ze zal nu fors moeten betalen om van de hoofdelijke aansprakelijkheid af te komen.’

Die aansprakelijkheid heeft de RA zich niet gerealiseerd, zei zijn raadsvrouw. Het krediet stond ook alleen op naam van het bouwbedrijf, niet van de holding. ‘En het werd ook alleen door het bouwbedrijf gebruikt.’ Dat hij bij de aandelenverkoop beide partijen bijstond, klopt. ‘Maar ten aanzien van de koop heeft hij altijd aangegeven dat hij niet kon aangeven wat de prijs moest zijn. Er wordt ook niet aannemelijk gemaakt dat de RA over die prijs heeft geadviseerd.’ De vrouw had aangegeven met een notaris te overleggen over de prijs. De accountant meent dan ook dat hem geen tuchtrechtelijk verwijt gemaakt kan worden. De RA erkende wel dat hij normaal gesproken een voorziening had opgenomen voor een dergelijke schuld. En dat had hier ook moeten gebeuren. Eventuele bedreigingen voor zijn onafhankelijkheid – zoals ten aanzien van de aandelenverkoop – had hij niet vastgelegd. De accountant vond het jammer dat de zaken zo zijn gelopen.

Vonnis over circa 15 weken.

Zaaknr. 15/2441

[Door: Michiel Satink / Juridisch Persbureau Zwolle]