Accountant beticht van fraude in tuchtzaak

De betrokken RA stelde de jaarrekening 2012 op van een stichting dat het intellectueel erfgoed beheert van een trainingsmethode. De bestuurders gebruiken die methode vervolgens. Later bleken in die jaarrekening kosten te zijn opgenomen die niet voor rekening van de stichting konden komen. Fraude, concludeerde de klager, een van de bestuurders van deze stichting.

Het was een van de andere bestuursleden die de accountant vroeg de jaarrekening op te stellen. Deze was al klant van de RA. De accountant had zich echter moeten afvragen of er verstrengelde belangen konden spelen. Iets dat later ook is gebleken, zei de vertegenwoordiger van de klager. ‘De accountant heeft nagelaten hierop te acteren.’

Als later blijkt dat het jaarrapport niet klopt en zelfs misleidend is, moet deze worden aangepast. Maar de accountant deed dat niet. Hij ‘heeft het gerommel met de facturen laten gebeuren’, zei de juridisch vertegenwoordiger van de klager. Twee posten van 13.500 euro waren opgenomen zonder dat daar facturen tegenover stonden.

Volgens de raadsman van de RA gaat het hier om een zeer summier verwoorde klacht. Dat terwijl het een ernstig verwijt betreft. Het rapport was opgesteld op basis van de deskundigheid op gebied van verslaglegging. En niet op basis van een controlefunctie. Van enig tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen is geen sprake.

De accountant zelf noemde de zaak vervelend. ‘Ik heb naar alle eerlijkheid en integer de jaarrekening samengesteld. En achteraf word ik met allerlei zaken geconfronteerd die toen niet bekend waren.’

Vonnis over circa 15 weken.

[Zaaknummer 15/307]

(Michiel Satink / Juridisch Persbureau Zwolle)