Accountant berispt door ‘fout rapport’ na het duperen van Groothandel[15/92]

Circa 90 winkels in het land werken onder de Op=Op-formule. De groothandel koopt in voor al die winkeliers. Het gaat veelal om partijhandel. Omdat de winkels continuïteit moeten bieden, liggen de inkoopprijzen soms hoger dan gemiddeld. Op=Op rekent de winkeliers vervolgens een gemiddelde inkoopprijs, zo legde de raadsman van de groothandel vrijdag uit in de Accountantskamer.

De winkeliers hadden echter het vermoeden dat de groothandel hen te hoge prijzen rekende en stapten naar de rechter. Om hun standpunt te onderbouwen, zochten ze hulp van de gedaagde RA. Hij stelde twee stukken op. In het eerste vergeleek hij de aangeleverde cijfers met facturen. Dit om te bevestigen dat de prijzen genoemd door de winkeliers overeenkomen met die facturen. Vervolgens stelde hij een stuk op dat was bedoeld ter ondersteuning van de advocaat. Die bracht het stuk prompt in de procedure in, tot schrik van de registeraccountant, zo stelde hij vrijdag.

Volgens de klager heeft de accountant zijn fout erkent, maar laat hij het aan procespartijen om het op te lossen. Het stuk lijkt ‘assurance’ te verschaffen, terwijl het niet voldoet aan de eisen van een assurancerapport. Zo noemde de RA de prijzen die Op=Op de winkeliers rekende 43,6 procent hoger dan de marktconforme prijs. Maar het was geen representatieve steekproef, zei de gedaagde op vragen van de Accountantskamer. De stukken bevestigden het standpunt van de ex-franchisenemers. ‘De accountant erkent dat het stuk een objectievere uitstraling heeft dan beoogt. Hij had in zijn stuk beperkingen moeten aanbrengen’, stelde de raadsman van de klager. ‘Zijn stukken kunnen de toets der kritiek niet doorstaan.’ De procedure is voor de groothandel van belang omdat de ex-franchisenemers een schadevergoeding willen.

De accountant stelde dat hij eerst alleen cijfers vergeleek. ‘Mijn verslag was alleen bedoeld om de rechter het vertrouwen te geven dat de cijferoverzichten in overeenstemming waren met de facturen en bestellijsten.’ Daarna stelde hij een nadere beschouwing op voor de advocaat. Toen die in het geschil werd ingebracht, liet hij zijn advocaat een brief opstellen. Daarin staat dat het stuk niet bedoeld is om gebruikt te worden in een rechtszaak. Het stuk terugtrekken, was niet aan hem. ‘Dat kan ik niet, want ik ben geen partij in het geschil.’

Een accountant die een vaag rapport opstelde had moeten ingrijpen toen hij vernam dat het stuk in een rechtszaak gebruikt werd. Er dreigde immers verkeerde voorlichting van de rechter. De Accountantskamer heeft de opsteller ervan berispt.

 

Uit het rapport valt op te maken dat Op=Op Partijgroothandel te hoge prijzen rekende aan haar franchisenemers. Het stuk was opgesteld in opdracht van een groep ex-franchisenemers die een rechtszaak aan het voorbereiden waren. Het stuk voldoet niet aan de eisen van een assurancerapport, maar door termen als ‘controleren’ en ‘beoordelen’ te gebruiken, wordt er wel assurance mee verschaft. Het ging volgens de RA slechts om een vergelijk van cijfers.

‘Betrokkene heeft onvoldoende benadrukt dat zijn rapportages slechts betrekking hebben op hem door zijn opdrachtgevers ter beschikking gestelde gegevens, waarvan door hem ook erkend is, dat deze niet-representatief zijn’, aldus de Accountantskamer in haar oordeel. Ook had hij bij zijn cliënten duidelijk aan moeten geven dat zijn conclusies geen onderbouwing waren voor hun pleidooi, namelijk dat Op=Op jarenlang te hoge verkoopprijzen hanteerde.

Wat de tuchtrechter ook zwaar meewoog, was het feit dat de beklaagde kennelijk niet ‘helemaal lijkt te begrijpen dat de inhoud van zijn ‘beschouwing’ de toets van vakbekwaamheid en zorgvuldigheid niet kan doorstaan.’ De RA heeft niet eerder een tuchtrechtelijke maatregel gehad.

[15/92] (Door: Michiel Satink/Juridisch Persbureau Zwolle)