‘AA verzaakte zorgplicht en berokkende fikse schade’

Zaaknr. 19/681 en 19/682

De voormalige eigenaresse van een loon- en grondverzetbedrijf uit Zuid-Holland en haar kinderen hebben ‘aanzienlijke vermogensschade’ – zo’n 850.000 euro – opgelopen door toedoen van de accountant van deze onderneming. Dat betoogde de adviseur van de vrouw vrijdagochtend bij de Accountantskamer. 

Het bedrijf was ‘zwaar verlieslijdend’. De AA had daarom moeten adviseren de BV te staken. De voormalige eigenaresse, tevens klaagster, meent daarom dat de accountant zijn zorgplicht heeft verzaakt. Ook heeft hij verscheidene fouten gemaakt in de jaarrekeningen, waardoor de tegenvallende gang van zaken jarenlang werd verbloemd.

Het loon- en grondbedrijf was eind jaren tachtig opgericht door de echtgenoot van klaagster. De AA stelde de jaarrekeningen op en adviseerde de ondernemer. Die kwam in 2007 te overlijden. Klaagster, zelf verantwoordelijk voor de administratie van het bedrijf, besloot het in 2003 van een eenmanszaak in een BV omgezette bedrijf voort te zetten.

Vanaf 2008 was het bedrijf verlieslijdend, mede als gevolg van de crisis. “Op dat moment had de accountant moeten adviseren het bedrijf te staken”, betoogde Rik Diederik, adviseur van klaagster en zelf ook AA. De vrouw was daartoe volgens hem onvoldoende onderlegd.
Ook heeft de aangeklaagde AA volgens Diederik veel fouten gemaakt in de jaarrekeningen. Zo is er van 2007 tot en met 2009 niet afgeschreven. Ook zijn er geen huurverhogingen doorgevoerd.

Het bedrijf is uiteindelijk op 1 januari 2013 verkocht. De vrouw zit naar eigen zeggen op de blaren. Ze heeft ‘aanzienlijke vermogensschade’ geleden, geen pensioen opgebouwd en ‘ook de kinderen hadden een veel betere toekomst kunnen krijgen’. Ze eist daarom 850.000 euro van het accountantskantoor waar de AA werkte – hij staat op het punt met pensioen te gaan en heeft zich inmiddels laten uitschrijven.

Ook een van de partners van dit kantoor zat vrijdag in de beklaagdenbank. Deze RA wilde de vrouw niet te woord staan toen ze hem daar in 2017 om vroeg. “Hij volstond met een briefje waarin hij alle verantwoordelijkheid afwimpelde,” aldus klaagster. “Daar ben ik erg boos om; het is vooral die boosheid die ons hier brengt.”

“Een klacht gebaseerd op pure teleurstelling”, zo reageerde Anastasia Salkazanova, advocaat van beide accountants. Volgens haar is de klacht tegen de AA verjaard – de laatste jaarrekening waarop de klacht betrekking heeft is die over 2012, de verjaringstermijn bedroeg destijds drie jaar. Sinds 1 januari 2019 is dat tien jaar, maar dit geldt alleen voor feiten van na die datum.

Ook inhoudelijk snijden de klachten volgens de AA weinig hout. Hij heeft naar eigen zeggen voortdurend met klaagster overlegd en haar belang vooropgesteld. Als voorbeeld noemde hij de kwestie van de huurverhogingen. De vrouw verhuurde privé vastgoed aan de BV. Omdat het verhuurde aantal vierkante meters was toegenomen, had de vrouw de huur kunnen verhogen. Maar dan was haar inkomen gestegen en zou ze wellicht in een hogere ib-schaal belanden, had hij haar voorgehouden.
Ook was de AA naar diens zeggen in 2010 aanwezig bij crisisberaad met al het personeel. Hij zou daar hebben geopperd te bezuinigen door onder meer te snijden in het personeelsbestand. De vrouw kon zich daarvan desgevraagd niets herinneren. Bewijs is er niet: het dossier is inmiddels vernietigd.

Waarom had de RA geweigerd met de vrouw om tafel te gaan, wilde de voorzitter van de tuchtraad weten? Omdat de toon van de brief hem tegen het hoofd stootte, antwoordde deze. “Er werd direct gedreigd met een tuchtklacht en we konden ook maar beter contact opnemen met onze beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar. Dat nodigt niet uit tot een gesprek.”  

De uitspraak: Klacht tegen AA loonbedrijf niet ontvankelijk

Auteur: Jan Smit/Juridisch Persbureau Zwolle