36 procent interim-professionals verdient minder dan standaardtarief

De conclusies van het onderzoek:

• Een speciaal project is de voornaamste reden voor de huidige opdracht van interimmers (35%);

• 31% van de interim-professionals geeft aan onder zijn of haar niveau te werken en 36% verdient momenteel minder dan zijn of haar standaardtarief;

• Flexibiliteit, diversiteit en vrijheid nog altijd belangrijkste reden voor interim-carrière;

• 55% van de interimmers verwacht dat het aantal opdrachten de komende twee jaar toeneemt;

• Interimmers kiezen liever voor meer reistijd, een lichtere functie of een lager tarief, dan dat ze overwegen om (weer) in vast dienstverband te gaan;

• 45% van de interim-professionals overweegt een vast dienstverband na een jaar zonder opdrachten;

• 40% van de interimmers kan het financieel (minimaal) een jaar redden zonder werk.

Sinds de economie in Nederland stukje bij beetje opkrabbelt, durven bedrijven weer te investeren. Moderne technologie wordt geïmplementeerd en nieuwe projecten worden opgestart om verandering en verdere  efficiëntie te bereiken. Hiervoor worden steeds vaker ervaren specialisten gevraagd. Interim-management biedt hier uitkomst. Interimmers beschikken veelal over specifieke kennis en hebben vergelijkbare trajecten al eens eerder gedaan. Verder vangen interim-professionals  de tijdelijke gaten op, die de laatste periode steeds vaker vallen, op het moment dat een vaste medewerker een andere  baan aanneemt.

Hoewel in de recessie veel ontslagen werknemers noodgedwongen aan de slag gingen in een tijdelijke positie, zijn de meeste interimmers echt bewuste  ondernemers. Flexibiliteit en diversiteit zijn de belangrijkste redenen om als interim-professional aan de slag te gaan, gevolgd door de vrijheid om niet voor een ‘vaste baas’ te werken. Ook de verdiensten zien zij als een voordeel. De meeste interimmers (32%) ontvangen een uurtarief tussen de 81 en 100 euro. Desalniettemin werkt 36 procent van de respondenten naar eigen zeggen momenteel onder hun standaardtarief. 

“Bedrijven huren graag overgekwalificeerde interim-professionals in, omdat zij eenzelfde traject elders al hebben gedaan en dus direct toegevoegde waarde hebben,” verklaart Mischa Voogt, Managing Director bij Michael Page. “Ervaren specialisten zijn snel bijgepraat. Daarom kijken bedrijven vaak of de laatste paar klussen van een interim-professional aansluiten op de opdracht.”

Werkgevers zien de arbeidsmarkt veelal nog als een kopersmarkt. Als bijkomend gevolg hiervan werken veel interim-professionals onder hun niveau en vaak voor een lager tarief dan zij eerst deden. Dat maakt de ondernemers echter niet veel uit. De flexibiliteit, diversiteit en vrijheid van het interimmers-bestaan vinden zij het allerbelangrijkste.

“De schaarste is echter aan het terugkomen,” stelt Voogt. “De functie-inhoudelijke eisen worden strenger, terwijl het aanbod er niet altijd is. Het advies: schiet niet door in je wensenpakket.  Kritisch zijn is goed, maar te specifieke eisen kunnen leiden tot teleurstellingen.”

Toch komen er meer en meer interim-professionals op de liberaliserende arbeidsmarkt. Professionals zijn liever zelfstandig, terwijl de werkvloer steeds projectmatiger wordt. Dat vraagt om tijdelijke specialisten. Vaste arbeidsovereenkomsten zijn minder vaak de norm. Daarbij is Nederland een echt ondernemersland. In april 2015 bleek uit cijfers van het CBS dat er in Nederland momenteel een recordaantal van bijna 1,5 miljoen bedrijven is. Sinds 2010 is vooral het aantal eenmanszaken en kleine bedrijven sterk toegenomen.

Iedereen lijkt beter te worden van deze ontwikkelingen op interim-gebied. “Bedrijven gebruiken interimmers om te veranderen, te groeien en efficiënter te worden,” zegt Voogt. Na een project, dat gemiddeld zes tot negen maanden duurt, heeft het bedrijf een flinke vooruitgang geboekt en kan de interimmer zijn hart weer ophalen bij een volgende uitdaging. Weliswaar vindt niet elke interim-professional direct weer een nieuwe opdracht, maar gelukkig kan 40 procent van de interimmers het financieel een jaar redden zonder werk. 

“Dat benadrukt nog maar eens de ondernemersmentaliteit van de interim-professional,” zegt Voogt. “Interimmers mogen dan meer verdienen dan ‘gewone’ werknemers, maar dat kan men dan ook intepreteren als een risicopremie.” Interimmers moeten zorgvuldig met hun geld omgaan, want ze kunnen zomaar even zonder opdracht komen te zitten. De eigenwijze, overtuigde interimmers kiezen echter over het algemeen eerder voor meer reistijd, een lichtere functie of een lager tarief, dan dat ze overwegen om (weer) in vast dienstverband te gaan. Pas na een jaar werkloosheid overweegt 45 procent van de interimmers deze optie.