2 ton ontvreemd: Accountant ‘had signalen van fraude moeten melden’

Zaaknr. 17/2054

In september 2015 ontdekte de mededirecteur van de Amsterdamse tak van een groter bedrijf dat er sprake was van 'een administratieve chaos', zoals zijn gemachtigde het maandagmiddag in de Accountantskamer verwoordde. 

De klager deed de commercie en marketing in het bedrijf, mededirecteur Jeroen hield zich met de algemene bedrijfsvoering, financiën en administratie bezig. Maar Jeroen had wisselende antwoorden op de vragen over de slechte cijfers. 

Na onderzoek bleek mededirecteur Jeroen voor ruim 2 ton aan privé-uitgaven op kosten van de zaak gemaakt te hebben. Daar zaten onder meer vele aankopen voor kinderkleding en vluchten met zijn partner naar Aruba tussen. Ook stond er bij de fiscus een schuld open van 5 ton. 

Dat Jeroen niet aan de bel trok, mag logisch klinken, maar waarom hoorde de klager nooit iets hierover van de accountant? Het probleem kwam te laat op het bureau van de klager: de onderneming ging failliet. De financiële situatie en de vele vraagtekens hadden reden moeten zijn voor de accountant om contact op te nemen met het voltallige bestuur van de onderneming. Hem wordt verweten dat hij dat niet gedaan heeft.

Advocaat Natasja de Louwere wees de Accountantskamer met alle liefde op een recent vonnis van de kantonrechter. Ook via civiele weg poogde de klager de accountant aansprakelijk te stellen voor het niet waarschuwen voor de fraude. Maar de rechter vond dat er vooral veel beweerd maar te weinig bewezen werd door de klager. ,,De civiele rechter bevestigde dat mijn cliënt geen signalen heeft gemist. Hem kan op diverse punten geen verwijt gemaakt worden.'' 

Fraude is ook helemaal niet bewezen, zei de raadsvrouw. Het waren meestal kleine bedragen die in de rekening-courant verwerkt waren. ,,De conclusie van fraude is op los zand gebaseerd.'' De mededirecteur had een ongelimiteerde rekening-courantovereenkomst. Ligt de verantwoordelijkheid dan wellicht niet grotendeels bij klager door zoveel vertrouwen in zijn mededirecteur te stellen? En waarom had de accountant dit moeten zien: ,,u was toch mededirecteur?'' vroeg een van de leden van de Accountantskamer. 

Volgens de klager gaat het om een combinatie van feiten: het bedrijf had liquiditeitsproblemen en toch kwamen er meer dan 300 facturen binnen aan kinderkleding en privé-verbouwingen. ,,Misschien was mijn vertrouwen in de accountant te groot'', zei de klager. De mededirecteur werd de laan uitgestuurd. Volgens klager is de man door de rechtbank in Middelburg al voor fraude in een eerder geval veroordeeld. In die zaak moest de man een ton terugbetalen.

Ook werd de accountant verweten dat hij naar te zware middelen greep toen het Amsterdamse bedrijf openstaande facturen maar weigerde te betalen. Zo werd beslag gelegd op de bankrekening en kon het bedrijf niet meer bij zijn eigen loonadministratie. Dat hoefde niet tot problemen te leiden, zei de raadsvrouw namens beklaagde: het bedrijf was een maand van tevoren gewaarschuwd. De beklaagde accountant heeft niets gezien dat ongeoorloofd was, zei hij. ,,Van die vermeende 245.000 euro aan onttrekkingen was de grootste een post van 10.000 euro en die zit gewoon in de rekening-courant. Daar is niets geks aan.''

Vonnis over circa 15 weken.

Auteur: Michiel Satink / Juridisch Persbureau Zwolle